Πύλος ημαθόεις

Υστεροελλαδική ή Μυκηναϊκή Εποχή (1550 -1100 π.Χ.)

Κατά την Πρώιμη Μυκηναϊκή εποχή (1550-1400 π.Χ.) ο Εγκλιανός εξελίσσεται σε μείζον οικιστικό κέντρο της περιοχής. Ο οικισμός της εποχής αυτής επάνω στο λόφο έχει οχυρωματικό περίβολο, με κυρία πόλη στη βόρεια πλευρά, ενώ διαθέτει και κεραμεικό κλίβανο για τη μαζική παραγωγή αγγείων. Την πρώιμη ακμή του Εγκλιανού μαρτυρούν και τα πλούσια περιεχόμενα των άμεσα γειτονικών τάφων, κυρίως του Θολωτού Τάφου Βαγενά, του Θολωτού Τάφου IV (Επάνω Εγκλιανού) και του Θαλαμοειδους Τάφου Ε-8.

Eκ. 27. Εγκλιανός, Θαλαμοειδής Τάφος Κ-1. Κάτοψη του θαλάμου με τα υπολείμματα των ταφών και τα αγγεία (κατά Blegen κ.ά. 1973).

Στα Βολιμίδια βεβαιώνεται η ύπαρξη ανεξάρτητου οικισμού των πρώιμων Μυκηναϊκών χρόνων σε απόσταση 100 μ. περίπου νοτίως της ομάδος τάφων Αγγελοπούλου. Από τους ανασκαμμένους τάφους του εκεί νεκροταφείου, τουλάχιστον το ένα τρίτο από αυτούς αποδεικνύεται ότι κατασκευάσθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν κατά την πρώτη Μυκηναϊκή φάση (1550-1500 π.Χ.). Αλλα πρώιμα κέντρα εξουσίας, σε μικρότερες ή μεγαλύτερες αποστάσεις από τον Εγκλιανό, σημειώνονται κυρίως από την οικοδόμηση και εντατική χρήση θολωτών τάφων, μεμονωμένων ή σε ζεύγη (Τραγάνα, Οσμάναγα-Μπεϊλέρμπεη, Βοϊδοκοιλιά, Ρούτση Μυρσινογωρίου).