71ος Παράλληλος: Η Επιστροφή

Day 19
Gdansk (PL) - Warsaw (PL)
420 km

Η νυχτα περασε δυσκολα. Ο υπνος λιγος και βαρυς, η καμπινα αποπνικτικη και κρυα, με το μονοτονο αγκομαχητο των μηχανων του πλοιου στα αυτια μου και τους τεζαρισμενους συγκατοικους ειτε να ροχαλιζουν ειτε να πηγαινοερχονται στη τουαλετα αναβοντας συνεχως τα φωτα -η ησυχια δεν ηταν κατι που θα εβρισκα αποψε.

Το τελικο χτυπημα ηρθε καπου στα ξημερωματα: ανοιξα τα ματια με δυσκολια στο φως της καμπινας για να δω τους Πολωνους να εχουν ηδη σηκωθει και να πινουν βοτκα (!) γελωντας και κουβεντιαζοντας σαν να μην τρεχει τιποτα.
Τι ειναι δαυτοι;! Βοτκα απο τις 6 το πρωι...
- Τζιν ντομπρε Γκρεκο!
- Ναι, καλημερα και σε σας ρε μουρλοκομεια.

Σηκωθηκα, μαζεψα τα πραγματα μου και ανεβηκα στο σαλονι του πλοιου. Μπορει αυτο να ηταν η ιδεα του πρωινου για αυτους τους τυπους, ομως εγω προτιμουσα να πιω ενα καφεδακι σαν ανθρωπος και με την ησυχια μου. Καθισα σε μια ζεστη γωνια κοντα στο παραθυρο και με το ζεστο καφε στο χερι χαζευα εξω απ' το παραθυρο τη θαλασσα καθως το πλοιο συνεχιζε τη πορεια του προς το λιμανι του Gdansk.

Λιγες ωρες αργοτερα η παλια πολη του θρυλικου κινηματος "Solidarnosc" και του Λεχ Βαλεσα μας καλωσοριζε. Ο ηλιος ελαμπε και ολος ο κοσμος ηταν στις τοπικες παραλιες, σκηνες απο ενα καλοκαιρι οπως τα ηξερα απο παλια...
Το σκηνικο ενα παραξενο αταιριαστο συνοθυλευμα τρεντυ παραλιας της Κοπα Καμπανα και αισθητικης σοβιετικου τυπου με ολοιδια τεραστια μπλοκ κατοικιων τυλιγμενα ολα μαζι σε ενα πυκνο πρασινο δασος.

This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 1024x579.

Το πλοιο εδεσε στο λιμανι διπλα στον ιστορικο φαρο του Gdansk και εγω ετοιμαστηκα για να αναχωρησω. Μετα απο δυο ολοκληρες μερες σε πλοια δεν εβλεπα την ωρα να ταξιδεψω πανω στην καλη μου προς νεους προορισμους.



Βγηκα εξω απο το λιμανι και ενα περιεργο συναισθημα μου εσφιγγε το στομαχι.



Ομορφη, πολυχρωμη πολη...





Πολωνια για αλλη μια φορα... Ολα τοσο γνωριμα, ομως τιποτα δεν ηταν πια το ιδιο.
Σαν μια παλια αγαπη που καποτε ηξερες καλα αλλα τωρα πια δεν σε αναγνωριζε καν...
Εβαλα στο MP3 το λατρεμενο#Again των Archive, κατεβασα τη ζελατινα και εσφιξα το γκαζι.
You're tearing me apart / crushing me inside.
You used to lift me up / now you get me down.

Βλεμμα μπροστα στο δρομο που μακραινει...

This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 1024x768.

Στο θεαμα του λαμπερου ηλιου και της μεγαλης εθνικης που απλωνοταν μπροστα μου ολες οι σκοτεινες σκεψεις χαθηκαν και επιασα τον εαυτο μου να χαμογελαει ξανα σαν μικρο παιδι.
Το ταξιδι τελικα ειναι το μεγαλυτερο γιατρικο σε οτι μας βαραινει. Λες γι' αυτο εμεις οι μηχανοβιοι να παραμενουμε παντα παιδια στη ζωη;



H διαδρομη σημερα ηταν μικρη: προορισμος μου ηταν η Βαρσοβια, οπου θα συναντουσα τη φιλη και μηχανοβια Alex. Ειχαμε γνωριστει πριν καιρο μεσω του Couchsurfing και οντας και αυτη μηχανοβια και φανατικη των ταξιδιων ειχαμε πολλα να πουμε.
Αυτο το καιρο ηταν φιλοξενουμενη στη Βαρσοβια και αφου ο δρομος θα με εβγαζε απο τα μερη της, ηταν μια ωραια ευκαιρια να βρεθουμε και να πιουμε ενα ποτακι.

This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 1024x689.

Συντομα αφησα πισω την βαρετη εθνικη οδο και επιασα τους επαρχιακους για να περιπλανηθω λιγο στην επαρχια της κεντρικης Πολωνιας -εξαλλου ειχα ολη τη μερα μπροστα μου να χαζεψω και να βολταρω με την ησυχια μου.
Λιγο εξω απο ενα ακομα μικρο χωριουδακι και ενω ο δρομος με πηγαινε διπλα σε μια ομορφη λιμνη η οθονη του κινητου φωτιστηκε. Ηταν η Alex.
"Θα αργησω λιγο να σχολασω σημερα, οποτε μπορουμε να βρεθουμε κατα τις οκτω στο κεντρο;"
Μια χαρα! Ευκαιρια να κανω μια σταση για να τσιμπησω κατι και να ξεμουδιασω.

Και σα να το ειχα κανονισμενο εμφανιστηκε μπροστα μου το καλυτερο μερος που θα μπορουσα να εχω ζητησει: ενα μικρο ταβερνακι χωμενο μεσα σε ενα πολυ ομορφο αλσος, στην ακρη της λιμνης.

This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 1024x768.

This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 600x800.

Το μερος ηταν πανεμορφο. Εδω αυτο ο κοσμος ερχοταν τα Σαββατοκυριακα για πικνικ διπλα στη λιμνη, για περπατημα, για ποδηλασια η ακομα και για μπανιο.

This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 600x800.

This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 600x800.

Κατεβηκα διπλα στη λιμνη και περπατησα μεχρι το νερο.
Ενα τσουρμο ντοπια πιτσιρικια επαιζαν στη μικρη παραλια παιρνοντας φορα και πηδωντας στο νερο απο την ξυλινη αποβαθρα. Η λιμνη μπορει ηταν πολυ γραφικη καθως καθρεφτιζε τα συννεφα του ουρανου αλλα σιγουρα δεν εδειχνε και οτι καλυτερο για να κολυμπησει κανεις.

This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 1024x768.

Ομως ο κοσμος εδω αυτο ειχε αυτο χρησιμοποιουσε. Και σιγουρα εδειχναν να μην ενοχλουνται καθολου απο τα γκριζα, θολα νερα της λιμνης. Παιδακια επαιζαν στην ακρη, οικογενειες εκοβαν βολτες και εγω προσπαθουσα να αποθανατισω αυτες τις ομορφες μικρες στιγμες μιας απλης ζωης.
Μιας ζωης που εμεις στην Ελλαδα ζωντας στη τρελα της καθημερινοτητας και του σκουπιδαριου της (υπερ)καταναλωσης ειχαμε χασει χρονια τωρα, μιας ζωης που ταξιδευα για να βρω ξανα...

This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 1024x768.

Εκατσα αρκετα εκει στο μικρο ταβερνακι, πινοντας το καφε μου και χαζευοντας τους χαμογελαστους ντοπιους και τις οικογενειες που περνουσαν, χαμενος στην ηρεμια της στιγμης. Χωρις να με απασχολει η ωρα η μερα ο καιρος, χωρις πριν και μετα, μονο με εκεινο το πολυτιμο παρον οσων ταξιδευουν χωρις λογο και αιτια.
Γυριζοντας πλεον απο μια απ' τις ακρες του κοσμου, εχοντας κατακτησει το ονειρο που χρονια με εκαιγε, τωρα ενοιωθα τη γαληνη και την ηρεμια του να τριγυριζεις χωρις σχεδιο και προγραμμα.

Για παμε...

This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 1024x703.

Επαιρνε πλεον το απογευμα και εγω εκλεισα το GPS και απλα αφησα το δρομο να με οδηγησει οπου ηθελε αυτος.



Με τις σκιες να μακραινουν στον απογευματινο ηλιο το μονο που ηθελα ηταν απλα να χαθω σε μικρα γραφικα χωριουδακια που δεν τα ηξερε κανεις...



...πλαι σε μικρα αγροτοσπιτα με λουλουδια, ομορφες αυλες και φυση...



Λιγο εξω απο τη Βαρσοβια εκανα μια σταση να ξεδιψασω την Αυρα μου και να τσεκαρω το κινητο. Η Alex μου ειχε ηδη στειλει μηνυμα να βρεθουμε εξω απο ενα μπαρακι, σε μια απο τις πιο κεντρικες πλατειες της πολης.
Αν ηξερα ομως τι με περιμενε εκει, μαζι με το σαντουιτς που ετρωγα τωρα θα καταπινα και ενα βαπορι υπογλωσσια...

Στο βαθος του οριζοντα η μεγαλη πρωτευουσα της χωρας με καλωσοριζε με τον πιο ομορφο τροπο.

This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 1024x663.

Παντου καταπρασινα παρκα, σιντριβανια και κοσμος πολυς να καθεται και να απολαμβανει το ζεστο καλοκαιρινο βραδακι...



...και μεγαλες καθαροι λεωφοροι γεματες κτηρια με εκεινη τη χαρακτηριστικη Βορειοευρωπαικη αρχιτεκτονικη που αγαπαω τοσο...



Συντομα ειχα φτασει στο μερος του ραντεβου: την πλατεια του Ουρανιου Τοξου, γνωστο σημειο συναντησης της πολης που ειχε παρει το ονομα του απο μια μεγαλη αψιδα στα χρωματα του ουρανιου τοξου φτιαγμενη απο λουλουδια.

This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 1024x768.

Ακριβως διπλα εστεκε φωτισμενη μια απο τις δεκαδες πανεμορφες καθολικες εκκλησιες που βρισκονταν διασπαρτες στη πολη, κανοντας με να κοιταζω το θεαμα μαγεμενος...

Click this bar to view the full image.

Ναι.
Καλα.
Ηταν γιατι δεν ειχα ακομα γυρισει να δω πισω μου...

Στην αλλη πλευρα, μπροστα απο ενα παλιο νεοκλασσικο κτηριο που θυμιζε εντονα τα κτηρια της Πλατειας Αριστοτελους βρισκονταν μερικα απο τα πιο δημοφιλη στεκια της πολης -κατι που απο μονο του δεν λεει πολλα.

Θα μπορουσε να ηταν γεματα καγκουρες...
Θα μπορουσε να ηταν σαν ΚΨΜ σε ωρα απογευματινης χαλαρωσης...
Θα μπορουσε να ηταν τιγκα σε ΚΑΠΗ στο τσακιρ κεφι...

Ομως οχι. Δεν ηταν τιποτα απο τα παραπανω...
Καθως ξεκινησα να περπαταω αναμεσα στα τραπεζακια και το κοσμο συνειδητοποιησα κατι: οτι ξαφνικα βρισκομουν αναμεσα σε μια θαλασσα απο διμετρες εξωγηινες απο το πλανητη Amantamatakiamou και οι αντρες ηταν ειδος υπο εξαφανιση...!

This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 800x670.

(Μη κανετε το κοπο να μετρατε μπουτακια... Πιστεψτε με ηταν πολυ περισσοτερα απο οσα μπορει να χωρεσει μια φωτογραφια...)

This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 600x800.

Εδω πανω οταν μιλαμε για εξωγηινες εννοουμε τετοια πραγματα...



...και οσο για την αναλογια γυναικων-αντρων δειτε μονοι σας. Στις εκατο κουκλες μια μοσχαροκεφαλη δωρο.



Το θεαμα ηταν απεριγραπτο! Ρε μπας και τα ειχα τιναξει και ειχα παει στο παραδεισο;


Αφου μαζεψα τα ταλαιπωρα ματια μου απο το πεζοδρομιο πηγα στην γωνια του δρομου που θα συναντουσα την Alex.#(Τωρα να ελεγα τιποτα για τη τυχη μου μεσα που απ' ολα τα μερη του κοσμου θα βρισκομουν με γυναικα εδω περα;
Δεν περασε πολυ ωρα και η φιλη μου εμφανιστηκε χαμογελωντας.

- Γεια σου Νικο! Καλωσηρθες! Ειδα τη κατακοκκινη κουκλα και σκεφτηκα οτι πρεπει να ειναι η δικια σου.
- Ε; Χμμμ; Πως; Αααα για τη μηχανη λες! Ε, ενταξει μωρε,#καλη ειναι δεν λεω...
- Παμε να σε κερασω ενα ποτακι. Εχεις πολλα να μου πεις για το ταξιδι σου.

Η σερβιτορα (αφηστε...) με ρωτησε χαρουμενη τι θα παρω. Τη κοιταξα με το βλεμμα του ναυαγου που βλεπει το πλοιο μετα απο 20 χρονια πανω στη βραχονησιδα. "Whiskey. Just bring the bottle."

Η Alex ηταν φοβερο ατομο. Εκανε διδακτωρικο στις θετικες επιστημες στη Σουηδια και τα καλοκαιρια ταξιδευε με ενα Yamaha XT 660, αλωνιζοντας την κεντρικη και νοτια Ευρωπη, ακομα και μονη της παρακαλω!
Αυτες τις μερες βρισκοταν για καλοκαιρινες διακοπες στη πατριδα της προτου επιστρεψει στη Στοκχολμη.
Με ρωτησε για το ταξιδι μου και ακουγε τις ιστοριες μου με μεγαλο ενδιαφερον.

Καθως επεσε το βραδυ το μερος γεμισε ακομα περισσοτερο κοσμο και συντομα στη παρεα μας προστεθηκαν και τα αλλα φιλαρακια της Alex.
Εξαιρετικα παιδια ολοι τους, ανηκουν σε μια νεα γενια Πολωνων που ειναι πολυ μορφωμενοι, ανοιχτομυαλοι, γνωριζουν να μιλανε απταιστα ξενες γλωσσες και ειναι εξαιρετικα ευγενικοι και προσχαροι. Αν οι νεοι ειναι το μελλον μιας χωρας τοτε η Πολωνια τα επομενα χρονια θα ανεβει πολυ ψηλα...
Η Alex -δευτερη απο δεξια- και η παρεα της... Na zdrowie!



Το βραδυ εκλεινε με υπεροχο τροπο -να πινω ποτακια σε ενα πολυ ωραιο μαγαζι αναμεσα σε αιθεριες παρουσιες, παρεα με φιλους και με το φεγγαρι να ξεπροβαλλει ολογιομο στον καλοκαιρινο ουρανο.
Χαμογελασα ευτυχισμενος καθως η Alex μου εφερνε ενα ακομα ποτακι και στο μυαλο μου ηρθε εκεινο το#παλιο τραγουδακι#του Θηβαιου...
"Κόκκινο θολό φεγγάρι
σαν τα όνειρα μας ξενυχτάς
κι απ’ τις φυλακές αυτού του κόσμου
γύρω στα μεσάνυχτα το σκας.."