71ος Παράλληλος: Η Επιστροφή

Day 14
Honningsvåg (N) - Inari (FI)
370 km

Δεν ειχαν περασει πολλες ωρες που ειχα πεσει για υπνο και τωρα τα ματια μου ηταν ηδη ανοιχτα να κοιταζουν το φως που περνουσε μεσα απο τις βαριες κουρτινες του μικρου δωματιου.

Βρισκομουν στο Βορειο Ακρωτηρι, ο ηλιος εξω ελαμπε απο ωρα και μπροστα μου ξεκινουσε μια αλλη μια μερα στο δρομο, αλλα αυτη τη φορα παρεα με ενα νεο φιλο και συνταξιδιωτη που θα μου εδειχνε τη χωρα του! Μπορουσα να ζητησω κατι περισσοτερο απο αυτα που ειχα τωρα;
"Η τυχη ευνοει τους τολμηρους" σκεφτηκα. Και τους τρελους.

Κατεβηκα στη κουζινα αλλο ενα πρωινο νωρις και εφτιαξα το απαραιτητο πρωινο καφεδακι αργα και χαλαρα -η πρωινη ιεροτελεστια μου. Ποτε δεν βιαζομουν στο πρωινο, αντιποινο για τα χρονια που οι δικου μου με ξυπνουσαν αξημερωτα Πασχα και καλοκαιρια για να ταξιδεψουμε και "να προλαβουμε τη κινηση" για να πεσουμε -κλασσικα- πανω σε αλλους 100.000 που ειχαν την ιδια φαεινη ιδεα με μας...

Ανοιξα τους χαρτες και αυτη τη φορα δεν ειχα καποιο ζητημα για το αν θα επρεπε να μεινω η οχι -ο Βραχος μου ειχε κανει τη χαρη χθες, το χρεος ειχε εκπληρωθει και πλεον ημουν ελευθερος να βαλω ροτα για οπου ηθελα. Απο εδω ολοι οι δρομοι με προσμεναν ανοιχτοι και ξενοι -υπαρχει αραγε μεγαλυτερη χαρα απο την ελευθερια να κανεις οτι θες; Ποσο μαλλον οταν εχεις μαζι και καλη παρεα!

Κατα φωνη... Ο Marko κατεβηκε τις σκαλες και πιασαμε τη κουβεντα για να οργανωσουμε τη μερα μας. Αρχικα ειχε σκεφτει να κατεβει για Φινλανδια μεσω ενος επαρχιακου δρομου στη βορεια Σουηδια, ομως ειχα ηδη μαθει οτι ο συγκεκριμενος δρομος δεν ειχε ιδιαιτερο ενδιαφερον -εκτος και αν σου αρεσε να οδηγας 300 κιλα μηχανης δρομου πανω σε ενα ατελειωτο χωματοδρομο.

Εγω δεν ειχα προτιμηση για τη διαδρομη, ομως θα ηθελα να περασω απο την πολη Karasjok, την πρωτευουσα των Λαπωνων λιγο πριν τα συνορα της χωρας με τη Φινλανδια με τελικο προορισμο για τη μερα καποιο camping γυρω απ' τη τεραστια λιμνη Inari.

Ο Marko κοιταξε για λιγο το χαρτη με ενδιαφερον, σηκωσε το βλεμμα και μου ειπε με ενα μεγαλο χαμογελο: "Ολα καλα! Το καλυτερο σχεδιο ειναι απλα να μην εχεις! Let's ride buddy!"
Ενοιωθα τεραστια ευγνωμοσυνη στους ανθρωπους που ειχα βρει στο δρομο μου και ειχαν προθυμοποιηθει τοσο ευγενικα να μου δειξουν δρομους, να με φιλοξενησουν, να περασουν χρονο μαζι μου, να συνταξιδεψουμε ακομα... Αυτο ειναι ο αληθινος πλουτος αυτης της ζωης τελικα: η αγαπη οσων ερχονται στη ζωη σου και μπλεκουν τα χνωτα τους με τα δικα σου εστω και για λιγο πριν χαθουν ξανα...

Χαιρετησαμε το ευγενεστατο Γερμανο ποδηλατη, ευχηθηκαμε καλη επιστροφη και βγηκαμε εξω στο φως.
Τα συννεφα στον ουρανο αρκετα αλλα απο πισω καραδοκουσε το βαθυ μπλε ενος ηλιολουστου ουρανου και εδινε υποσχεση για την υπεροχη μερα που ξεκινουσε!

Βαλαμε τις μηχανες να ζεσταινονται και κοιταχτηκαμε. Δεν χρειαζονταν κουβεντες -τα πλατια χαμογελα πισω απο τις ζελατινες τα ελεγαν ολα.



Ηταν μια σημαντικη στιγμη αυτη: Για πρωτη φορα μετα απο καιρο η πυξιδα εδειχνε παλι πορεια προς το Νοτο. Νεες αγνωστες χωρες, καινουργιες περιπετειες, νεοι φιλοι...
Με το Northwind απο τον Sivert Hoyem να παιζει δυνατα στο MP3, κουμπωσα την 1η στο κιβωτιο και αφησα την εικονα του βορρα να χαθει στους καθρεφτες μου.
Ηταν η ωρα της επιστροφης!


Ο στενος δρομος που ακολουθουσε την ακτογραμμη της Βορειας θαλασσας εμοιαζε τοσο διαφορετικος στο φως του ηλιου.
Τα τοπια εκοβαν την ανασσα με την απιστευτη ομορφια τους...



Δρομοι αδειοι, ανοιχτοι και απεραντοι, μια φυση μοναδικη, εικονες που χαρασσονται για παντα στο μυαλο και τη ψυχη...

This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 1024x768.

This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 1024x633.

Αφησα το Marko να πηγαινει μπροστα και εγω εκατσα πισω απολαμβανοντας καθε λεπτο αυτης της υπεροχης διαδρομης! Νερο, πετρα και φως...

This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 1024x747.

Τα συννεφα συνοδευαν την πορεια μας πειραχτικα -αλλου βαρια και σκουρα σαν τεραστια τσαλακωμενα σεντονια στον ουρανο και αλλου ανοιχτα σαν παραθυρα που αφηναν το φως του ηλιου να πεφτει πανω στη θαλασσα.
Δεν θα εβρεχε σημερα -ειχαμε βγει κερδισμενοι στην αναμετρηση με το καιρο και με καποιο παραξενο τροπο το νοιωθαμε και οι δυο. Ο Marko σταματησε να μαζεψει λουλουδια και εγω βρηκα την ευκαιρια να μαζεψω μερικες ακομα εικονες απο αυτο το μοναδικο τοπο.

This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 1024x768.

This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 1024x768.

Στο δρομο εδω οι ταρανδοι ηταν ενα συχνο φαινομενο αλλα ηταν κατι που οσο και να το εβλεπα δεν θα μπορουσα να το συνηθισω ποτε! Μεχρι αυτο το ταξιδι τετοια ζωα τα εβλεπα μονο πισω απο φραχτες σε ζωολογικους κηπους ως κατι αξιοπεριεργο αλλα εδω ηταν διπλα μου, μπορουσα να τα αγγιξω καθως περπατουσαν αταραχα διπλα μας.

This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 1024x768.

Βεβαια οσο ομορφα και επιβλητικα ζωα ηταν αλλο τοσο προσοχη χρειαζονταν καθως το να τα βρισκεις ξαπλωμενα στη μεση του δρομου -εκει που ηταν πιο ζεστα- και να σου κοβουν τη πορεια ηταν ενα πολυ συνηθισμενο φαινομενο. "Αν δεν θες να φας μπιφτεκια ταρανδου για μεσημεριανο καλο θα ειναι να εχεις το νου σου στα φρενα Νικο..." σκεφτηκα και απλωσα δυο δαχτυλα στη μανετα ασυνειδητα.

Παντα αγαπουσα το μοναχικο ταξιδι αλλα το να μοιραζεσαι τετοιες στιγμες με φιλους που καταλαβαινουν ηταν πραγματικα ανεκτιμητο.
Η φιγουρα του νεου μου φιλου στο βαθος του δρομου ηταν η πιο ομορφη εικονα που θα μπορουσα να ζητησω...

This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 1024x732.

Απο το Βορειο Ακρωτηρι μεχρι τα συνορα της Φινλανδιας ειναι ενα τσιγαρο δρομος.
Πορεια σταθερα τωρα προς το νοτο και το Karasjok, την πρωτευουσα της Λαπωνιας.

"I thought I would have this figured out by the time I was 22
But just when you know just where it's at
It's always something new
Oh it's like this
It just takes some getting used to.."

This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 1024x768.

Λιγο εξω απ' το Karasjok σταματησαμε για λιγο σε ενα ομορφο καφε. Αλογα και αναβατες ζητουσαν να ξεδιψασουν.

This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 1024x768.

Χαζευα το Shadow εξω. Ταξιδι πανω σε τσοπερ με 11αρι ντεποζιτο και τα πραγματα ατακτως δεμενα μεσα σε σακουλες... Ειπες τιποτα δικε μου; Ολα ειναι δρομος και τα υπολοιπα ειναι δικαιολογιες που ψελλιζεις το βραδυ για να νοιωσεις καλυτερα που γυαλιζεις τον πυραυλο στο γκαραζ και τον πας σπιτι-καφε-γραφειο-σπιτι...

This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 1024x768.

Ride on and the sun always shines in the end...

This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 1024x768.

Ημασταν τωρα μια ανασσα απ' τα συνορα της χωρας -στη καρδια της απεραντης Finnmark, μιας περιοχης που γνωριζα καλυτερα με την ονομασια Λαπωνια.

Εδω στο Karasjok βρισκοταν το κοινοβουλιο των ιθαγενων Sami καθως και διαφορα πολιτιστικα κεντρα που σκοπο ειχαν να ενημερωνουν και να διαφυλλασουν τη σπανια κληρονομια μιας γλωσσας και ενος πολιτισμου που μεσα στην παγκοσμιοποιημενη σουπα ξεχωριζε ως κατι μοναδικο, αγνωστο, πολυτιμο.

Σταση λοιπον στο μεγαλυτερο πολιτιστικο παρκο της περιοχης το Sapmi Park για να μαθω λιγο καλυτερα αυτο τον αγνωστο και υπεροχο πολιτισμο των Λαπωνων.



Αφησαμε τις μηχανες στην εισοδο και περιπλανηθηκαμε τριγυρω. Το μερος ηταν τελειως ερημο!
Που ηταν ολοι; Εμοιαζε να ειναι κλειστο, ομως απο τις 5 το απογευμα;
Στη ρεσεψιον η παλια BMW ενος συνταξιδιωτη που ειχαμε βρει στο δρομο προς τα εδω εδειχνε οτι το μερος λειτουργουσε κανονικα. Απλα οντας μια καθημερινη και οχι Σαββατοκυριακο το ειχαμε βρει εντελως ησυχο.
Τουλαχιστον θα το ειχαμε ολο για παρτη μας...



Το παρκο πολιτιστικης κληρονομιας ηταν πραγματικα εντυπωσιακο.
Τα παντα εδω ηταν αυθεντικα και ειχαν ως μοναδικο σκοπο οχι την τουριστικη εκμεταλλευση αλλα την διαδοση και διασωση αυτου του πολιτισμου.



Τριγυριζα αναμεσα στις ξυλινες καλυβες και τις παραδοσιακες φορεσιες και δεν μπορουσα να μην κανω συγκρισεις στο μυαλο μου με τα δικα μας χαλια πισω στη πατριδα. Τι καναμε εμεις για να διατηρησουμε ζωντανες τις παραδοσεις πολιτισμων που χανονταν τωρα πια, περα απο αρπαχτες, τσολιαδακια και τουριστοπαγιδες στα διαφορα μνημεια;
Εδω οι ανθρωποι σεβονταν και αγαπουσαν τη διαφορετικοτητα...