71ος Παράλληλος: Η Επιστροφή
Σελίδα 5 από 13
Day 16
Oulu
Πως ειναι μια Φινλανδικη πολη; Πως ειναι τα κτηρια, οι δρομοι, η καθημερινοτητα των ανθρωπων εδω στη Σκανδιναβια; Χρονια εβλεπα ολους αυτους τους ψηλους ξανθους τουριστες στην Ελλαδα και αναρωτιομουν πως να ειναι η ζωη τους στις πατριδες τους -σημερα θα επαιρνα μια μικρη γευση.
Μπορει πολλα απο τα σχεδια μου σε αυτο το ταξιδι να ειχαν αλλαξει ομως το να αφιερωσω μια επιπλεον μερα στη Φινλανδια και να την περασω με φιλους ηταν κατι που δεν θα εχανα με τιποτα –το μεγαλυτερο ταξιδι ειναι αυτο που κανουμε μεσα στις ζωες των ανθρωπων που συνανταμε...
Πρωινο ξυπνημα σε ενα ακομα φιλοξενο ομορφο σπιτι ανθρωπων που ειχαν την καλοσυνη να με δεχτουν σαν δικο τους ανθρωπο και να με περιποιηθουν με τον πιο ωραιο τροπο. Ο ηλιος που εμπαινε απο τα μεγαλα παραθυρα στο σαλονι με εκανε ασυναισθητα να χαμογελασω.
Σηκωθηκα και συναντησα τους φιλους μου στη κουζινα οπου μας περιμενε ενα βασιλικο πρωινο.
Το σπιτι εμοιαζε περισσοτερο με αγροκτημα η εστω με εξοχικη κατοικια παρα με σπιτι σε ενα προαστιο πολης. Η Paula, η φοβερη γιαγια ειχε μια φοβερη ικανοτητα να διακοσμει τα παντα με χειροτεχνιες, παλια αντικειμενα, ποστερ απο παλιες ταινιες και μπροσουρες...
Φαγαμε και βγηκαμε στον ομορφο κηπο για να απολαυσουμε τα καφεδακια μας στη λιακαδα -υπηρχε περιπτωση να μην ξεκινουσε ομορφα η μερα με μια τετοια θεα μπροστα μου;

Εδω οι ανθρωποι οταν εφτιαχναν πολεις και προαστια δεν τσιμενταριζαν τα παντα, παρα φροντιζαν να εναρμονισουν τις οικιες τους με το περιβαλλον που τους φιλοξενουσε, κυριολεκτικα χωμενες αναμεσα στο δασος, διπλα απο πανυψηλα δεντρα και μεγαλες χορτολιβαδικες εκτασεις.
Αυτο σημαινε οτι συχνα μπορουσες να συναντησεις καποιους πολυ ιδιαιτερους επισκεπτες στο κηπο σου...

Μεσα στο κηπο υπηρχε ενα μικρο γραφικο σπιτακι που καποτε χρησιμευε ως ξενωνας αλλα τωρα ηταν απλα διακοσμημενο με ενα σωρο απιθανες λεπτομερειες απο τη παλια ζωη της Φινλανδιας.
Εδω εβρισκες οτι μπορουσες να φανταστεις! Ξυλινα ραφια κουζινας, παγκους και παλια τραπεζια, πολυχρωμα μπουκαλια, παλιες επιγραφες...

...πολυελαιους με κερια, καδρα με χειροτεχνιες, κεντηματα και δαντελωτες κουρτινες...

...ραπτομηχανες, παλια σιδερα ρουχων με καρβουνο, κουζινικα σκευη και βεβαια σεμεδακια!
Ημουν ενθουσιασμενος γιατι ολα αυτα τα παλια αντικειμενα ηταν σαν ενα παραθυρο στο χρονο: μπορουσα να παρω μια ιδεα για το πως ηταν η ζωη εδω στο παρελθον -τα εθιμα των ανθρωπων, το μερακι τους, οι καθημερινες συνηθειες τους, οι πατεντες τους σε δυσκολους καιρους, το βιωτικο τους επιπεδο.
Καθε τι παλιο παντα εχει να πει πολλα, αρκει να εχεις τη θεληση να ακουσεις...

Η Paula περα απο ολα αυτα τα ομορφα παλια αντικειμενα εφτιαχνε και διαφορα διακοσμητικα μονη της, οπως ενα απιθανο εξοφθαλμο ...γατι/γλαστρα φτιαγμενο απο παλια μεταλλικα αντικειμενα!
Η Oili παντα θεωρουσε οτι το γατι και αυτη ειχαν το ιδιο τρελο βλεμμα και φροντισε να μου αποδειξει την ομοιοτητα.
Δεν ξερω αν πρεπει να το παραδεχτω αλλα ετσι που τις εβλεπα μαζι ειχε δικιο!

Ο καφες ειχε τελειωσει, η μερα ειχε ζεστανει για τα καλα –ηταν ωρα να παμε να δουμε το Oulu, την μεγαλυτερη πολη της βορειας Φινλανδιας και 6η μεγαλυτερη της χωρας.
Παρεα με τον Ari και την Annika διασχισαμε τη μικρη γειτονια και βγηκαμε στο σταθμο του λεωφορειου που θα μας πηγαινε στο κεντρο.
Ειχα εντυπωσιαστει απο το μερος -η απιστευτη καθαριοτητα, η ταξη και η αψογη Σκανδιναβικη αισθητικη, το περιποιημενο γρασιδι στους κηπους, το εντονο κοκκινο χρωμα στους τοιχους...


Καθως διασχιζαμε ενα μικρο παρκινγκ ειδα μια σειρα απο χαμηλα κολωνακια μπροστα απο καθε θεση και αρχικα θεωρησα οτι ηταν παρκομετρα. Πλησιαζοντας ομως ειδα οτι ηταν ..πριζες ρευματος με χρονοδιακοπτη. Τι ηταν αυτο τωρα; Τσαμπα ρευμα για ηλεκτροκινητα οχηματα;

Τα παιδια μου εξηγησαν οτι αυτες οι πριζες ηταν οντως για αυτοκινητα αλλα δεν ειχαν να κανουν με αυτο που φανταζομουν.
Λογω των θερμοκρασιων που το χειμωνα μπορουσαν να φτασουν ευκολα τους -20 °C, τα αυτοκινητα με diesel ηταν εξοπλισμενα με μια ειδικη συσκευη με ηλεκτρικες αντιστασεις στο συστημα τροφοδοσιας καυσιμου. Ετσι τo χειμωνα συνεδεαν τα αυτοκινητα ολο το βραδυ στις πριζες αυτες για να αποτρεπουν τα καυσιμα απο το να παγωνουν -και αυτο ηταν μια δωρεαν παροχη του δημου!
Βεβαια δεν ηταν τυχαιο ολο αυτο. Βρισκομουν σε μια απο τις πλουσιοτερες και πιο ειρηνικες χωρες του κοσμου, με το καλυτερο εκπαιδευτικο συστημα στην Ευρωπη και ενα απο τα υψηλοτερα βιωτικα επιπεδα παγκοσμιως.
"Εδω οι ανθρωποι ειναι απλα σε αλλο επιπεδο" σκεφτηκα. Ισως καπως ετσι να ειναι η ζωη μετα απο 100-200 χρονια στον υπολοιπο ανεπτυγμενο κοσμο που θα μαθουν επιτελους να συνεργαζονται χωρις να θελουν να βγαλουν ο ενας το ματι του αλλου... Δεν μπορει, καποια στιγμη θα παψουμε να ειμαστε πιθηκια και θα εξελιχθουμε ως ειδος –αν εκρινα απο τα οσα εβλεπα εδω υπηρχε ελπιδα για κατι καλυτερο στο μελλον.
Η γλυκυτατη Annika μου εξηγουσε το πως ειναι η ζωη σε μια τετοια χωρα και εγω την ακουγα με ενδιαφερον ενω παρατηρουσα τα χαρακτηριστικα της. Μεγαλα φωτεινα μπλε ματια, ξανθα μαλλια, λευκο δερμα –σαν μια ζωντανη κουκλα Μπαρμπι.
Και δεν ηταν η μονη. Τα χρωματα των περισσοτερων ανθρωπων τριγυρω ηταν απιθανα για καποιον απο το νοτο, αλλα η πλακα ηταν οτι οι ιδιοι τα θεωρουσαν εντελως συνηθισμενα και ...βαρετα!
Τελικα ειναι στην ανθρωπινη φυση να θελουμε αυτο που δεν εχουμε...
Φτασαμε στο κεντρο και χαιρετησαμε και τα παιδια καθως επρεπε να φυγουν και εγω με την Oili ξεκινησαμε για τη βολτα μας στη πολη.

Το Oulu ειναι μια απο τις βορειοτερες μεγαλες πολεις στο κοσμο και το ονομα στην Φινλανδικη διαλεκτο σημαινει πλημμυρα. Θεωρειται ενα απο τα «ζωντανα εργαστηρια» της Ευρωπης, οπου οι κατοικοι πειραματιζονται δωρεαν με νεες τεχνολογιες οπως τις επικοινωνιες κοντινου πεδιου (NFC) και τις ubi-screens, μεγαλες οθονες αφης που βρισκονται διασπαρτες στη πολη και προσφερουν διαδραστικες υπηρεσιες στο κοινο.

H πολη ειναι χτισμενη στις οχθες του ποταμου Oulujoki, διπλα στον κολπο της Bothnia. Το 1822 μια μεγαλη πυρκαια κατεστρεψε το μεγαλυτερο μερος της πολης, αλλα ξαναφτιαχτηκε με τη βοηθεια ενος διασημου αρχιτεκτονα σε νεοκλασσικο στυλ, και πανω σε αυτο βασιστηκε το χτισιμο του κεντρου μεχρι και σημερα.
Στα χρονια το Oulu εξελιχθηκε σε ενα σημαντικο κεντρο υψηλης τεχνολογιας, ιδιαιτερα στο IT και την ευεξια.
Το πανεπιστημιο ειναι ονομαστο για την αρχιτεκτονικη του σχολη που παντρευει την προχωρημενη αισθητικη με εντονα τοπικα στοιχεια της περιοχης.


Κατεβηκαμε στη προκυμαια, διπλα στο ποταμι οπου ο κοσμος καθοταν και απολαμβανε τον καφε του σε ενα απο τα πολλα μικρα εστιατορια και μπαρ της περιοχης.

Αυτα τα κοκκινα ξυλινα σπιτακια ηταν ενα απο τα χαρακτηριστικα αξιοθεατα της πολης. Ειχαν φτιαχτει πριν εκατονταδες χρονια απο ως αποθηκες εμπορευματων κυριως στη περιοχη του λιμανιου.
Το εντονο κοκκινο χρωμα τους, γνωστο και ως punamulta, το χρωστανε στη παραδοσιακη Σκανδιναβικη βαφη με ρινισματα χαλκου που προσεφερε εξαιρετικη προστασια στο ξυλο απο τα καιρικα φαινομενα.
Στις αρχες του 20ου αιωνα οι αποθηκες αυτες ειχαν εγκαταλειφθει ομως αφου αναπαλαιωθηκαν και μεταφερθηκαν εδω απο τις αρχικες τους θεσεις στο λιμανι, σημερα λειτουργουσαν ως καταστηματα και εστιατορια οντας ενα θαυμασιο δειγμα της παλιας Φινλανδικης κουλτουρας και αρχιτεκτονικης.


Στο κεντρο του πεζοδρομου ηταν και η υπαιθρια αγορα του Oulu.
Φρεσκα φρουτα, λαχανικα, χειροποιητα σπιτικα γλυκα αλλα και πολλες μικρες λιχουδιες που μου ηταν παντελως αγνωστες.
Η θεα ομως των ερυθρολευκων παγκων και των πωλητων με τις κοκκινες ποδιες τους ηταν μια σκετη πανδαισια χρωματων...

Εδω βρισκοταν και αλλο ενα αξιοθεατο της πολης: το αστειο μπρουτζινο αγαλμα Toripolliisi, που σημαινει "ο αστυφυλακας της αγορας". Φτιαχτηκε το 1987 απο τον γλυπτη Kaarlo Mikkonen προς τιμη των αστυφυλακων που περιπολουσαν καποτε την αγορα.
Μαλιστα η κατασκευη του πληρωθηκε εξ' ολοκληρου απο δωρεες του κοσμου καθως και απο την πωληση μικρων πηλινων αγαλματιδιων και των περιφημων αρωματικων κουλουριων ενος γνωστου αρτοποιειου της περιοχης.
Η κινηση αυτη εμενα μου ελεγε πολλα για αυτο το λαο. Οταν οι ανθρωποι εχουν φτασει στο σημειο να εχουν λυσει βασικα ζητηματα οπως ισονομια, επιπεδο εκπαιδευσης, περιθαλψης και εργασιας, τοτε μπορουν να ασχοληθουν με το να ομορφαινουν την πολη τους απο κοινου...

Oulu
Πως ειναι μια Φινλανδικη πολη; Πως ειναι τα κτηρια, οι δρομοι, η καθημερινοτητα των ανθρωπων εδω στη Σκανδιναβια; Χρονια εβλεπα ολους αυτους τους ψηλους ξανθους τουριστες στην Ελλαδα και αναρωτιομουν πως να ειναι η ζωη τους στις πατριδες τους -σημερα θα επαιρνα μια μικρη γευση.
Μπορει πολλα απο τα σχεδια μου σε αυτο το ταξιδι να ειχαν αλλαξει ομως το να αφιερωσω μια επιπλεον μερα στη Φινλανδια και να την περασω με φιλους ηταν κατι που δεν θα εχανα με τιποτα –το μεγαλυτερο ταξιδι ειναι αυτο που κανουμε μεσα στις ζωες των ανθρωπων που συνανταμε...
Πρωινο ξυπνημα σε ενα ακομα φιλοξενο ομορφο σπιτι ανθρωπων που ειχαν την καλοσυνη να με δεχτουν σαν δικο τους ανθρωπο και να με περιποιηθουν με τον πιο ωραιο τροπο. Ο ηλιος που εμπαινε απο τα μεγαλα παραθυρα στο σαλονι με εκανε ασυναισθητα να χαμογελασω.
Σηκωθηκα και συναντησα τους φιλους μου στη κουζινα οπου μας περιμενε ενα βασιλικο πρωινο.
Το σπιτι εμοιαζε περισσοτερο με αγροκτημα η εστω με εξοχικη κατοικια παρα με σπιτι σε ενα προαστιο πολης. Η Paula, η φοβερη γιαγια ειχε μια φοβερη ικανοτητα να διακοσμει τα παντα με χειροτεχνιες, παλια αντικειμενα, ποστερ απο παλιες ταινιες και μπροσουρες...
Φαγαμε και βγηκαμε στον ομορφο κηπο για να απολαυσουμε τα καφεδακια μας στη λιακαδα -υπηρχε περιπτωση να μην ξεκινουσε ομορφα η μερα με μια τετοια θεα μπροστα μου;

Εδω οι ανθρωποι οταν εφτιαχναν πολεις και προαστια δεν τσιμενταριζαν τα παντα, παρα φροντιζαν να εναρμονισουν τις οικιες τους με το περιβαλλον που τους φιλοξενουσε, κυριολεκτικα χωμενες αναμεσα στο δασος, διπλα απο πανυψηλα δεντρα και μεγαλες χορτολιβαδικες εκτασεις.
Αυτο σημαινε οτι συχνα μπορουσες να συναντησεις καποιους πολυ ιδιαιτερους επισκεπτες στο κηπο σου...

Μεσα στο κηπο υπηρχε ενα μικρο γραφικο σπιτακι που καποτε χρησιμευε ως ξενωνας αλλα τωρα ηταν απλα διακοσμημενο με ενα σωρο απιθανες λεπτομερειες απο τη παλια ζωη της Φινλανδιας.
Εδω εβρισκες οτι μπορουσες να φανταστεις! Ξυλινα ραφια κουζινας, παγκους και παλια τραπεζια, πολυχρωμα μπουκαλια, παλιες επιγραφες...

...πολυελαιους με κερια, καδρα με χειροτεχνιες, κεντηματα και δαντελωτες κουρτινες...

...ραπτομηχανες, παλια σιδερα ρουχων με καρβουνο, κουζινικα σκευη και βεβαια σεμεδακια!
Ημουν ενθουσιασμενος γιατι ολα αυτα τα παλια αντικειμενα ηταν σαν ενα παραθυρο στο χρονο: μπορουσα να παρω μια ιδεα για το πως ηταν η ζωη εδω στο παρελθον -τα εθιμα των ανθρωπων, το μερακι τους, οι καθημερινες συνηθειες τους, οι πατεντες τους σε δυσκολους καιρους, το βιωτικο τους επιπεδο.
Καθε τι παλιο παντα εχει να πει πολλα, αρκει να εχεις τη θεληση να ακουσεις...

Η Paula περα απο ολα αυτα τα ομορφα παλια αντικειμενα εφτιαχνε και διαφορα διακοσμητικα μονη της, οπως ενα απιθανο εξοφθαλμο ...γατι/γλαστρα φτιαγμενο απο παλια μεταλλικα αντικειμενα!
Η Oili παντα θεωρουσε οτι το γατι και αυτη ειχαν το ιδιο τρελο βλεμμα και φροντισε να μου αποδειξει την ομοιοτητα.
Δεν ξερω αν πρεπει να το παραδεχτω αλλα ετσι που τις εβλεπα μαζι ειχε δικιο!

Ο καφες ειχε τελειωσει, η μερα ειχε ζεστανει για τα καλα –ηταν ωρα να παμε να δουμε το Oulu, την μεγαλυτερη πολη της βορειας Φινλανδιας και 6η μεγαλυτερη της χωρας.
Παρεα με τον Ari και την Annika διασχισαμε τη μικρη γειτονια και βγηκαμε στο σταθμο του λεωφορειου που θα μας πηγαινε στο κεντρο.
Ειχα εντυπωσιαστει απο το μερος -η απιστευτη καθαριοτητα, η ταξη και η αψογη Σκανδιναβικη αισθητικη, το περιποιημενο γρασιδι στους κηπους, το εντονο κοκκινο χρωμα στους τοιχους...


Καθως διασχιζαμε ενα μικρο παρκινγκ ειδα μια σειρα απο χαμηλα κολωνακια μπροστα απο καθε θεση και αρχικα θεωρησα οτι ηταν παρκομετρα. Πλησιαζοντας ομως ειδα οτι ηταν ..πριζες ρευματος με χρονοδιακοπτη. Τι ηταν αυτο τωρα; Τσαμπα ρευμα για ηλεκτροκινητα οχηματα;

Τα παιδια μου εξηγησαν οτι αυτες οι πριζες ηταν οντως για αυτοκινητα αλλα δεν ειχαν να κανουν με αυτο που φανταζομουν.
Λογω των θερμοκρασιων που το χειμωνα μπορουσαν να φτασουν ευκολα τους -20 °C, τα αυτοκινητα με diesel ηταν εξοπλισμενα με μια ειδικη συσκευη με ηλεκτρικες αντιστασεις στο συστημα τροφοδοσιας καυσιμου. Ετσι τo χειμωνα συνεδεαν τα αυτοκινητα ολο το βραδυ στις πριζες αυτες για να αποτρεπουν τα καυσιμα απο το να παγωνουν -και αυτο ηταν μια δωρεαν παροχη του δημου!
Βεβαια δεν ηταν τυχαιο ολο αυτο. Βρισκομουν σε μια απο τις πλουσιοτερες και πιο ειρηνικες χωρες του κοσμου, με το καλυτερο εκπαιδευτικο συστημα στην Ευρωπη και ενα απο τα υψηλοτερα βιωτικα επιπεδα παγκοσμιως.
"Εδω οι ανθρωποι ειναι απλα σε αλλο επιπεδο" σκεφτηκα. Ισως καπως ετσι να ειναι η ζωη μετα απο 100-200 χρονια στον υπολοιπο ανεπτυγμενο κοσμο που θα μαθουν επιτελους να συνεργαζονται χωρις να θελουν να βγαλουν ο ενας το ματι του αλλου... Δεν μπορει, καποια στιγμη θα παψουμε να ειμαστε πιθηκια και θα εξελιχθουμε ως ειδος –αν εκρινα απο τα οσα εβλεπα εδω υπηρχε ελπιδα για κατι καλυτερο στο μελλον.
Η γλυκυτατη Annika μου εξηγουσε το πως ειναι η ζωη σε μια τετοια χωρα και εγω την ακουγα με ενδιαφερον ενω παρατηρουσα τα χαρακτηριστικα της. Μεγαλα φωτεινα μπλε ματια, ξανθα μαλλια, λευκο δερμα –σαν μια ζωντανη κουκλα Μπαρμπι.
Και δεν ηταν η μονη. Τα χρωματα των περισσοτερων ανθρωπων τριγυρω ηταν απιθανα για καποιον απο το νοτο, αλλα η πλακα ηταν οτι οι ιδιοι τα θεωρουσαν εντελως συνηθισμενα και ...βαρετα!
Τελικα ειναι στην ανθρωπινη φυση να θελουμε αυτο που δεν εχουμε...
Φτασαμε στο κεντρο και χαιρετησαμε και τα παιδια καθως επρεπε να φυγουν και εγω με την Oili ξεκινησαμε για τη βολτα μας στη πολη.

Το Oulu ειναι μια απο τις βορειοτερες μεγαλες πολεις στο κοσμο και το ονομα στην Φινλανδικη διαλεκτο σημαινει πλημμυρα. Θεωρειται ενα απο τα «ζωντανα εργαστηρια» της Ευρωπης, οπου οι κατοικοι πειραματιζονται δωρεαν με νεες τεχνολογιες οπως τις επικοινωνιες κοντινου πεδιου (NFC) και τις ubi-screens, μεγαλες οθονες αφης που βρισκονται διασπαρτες στη πολη και προσφερουν διαδραστικες υπηρεσιες στο κοινο.
![]() |
Click this bar to view the full image. |

H πολη ειναι χτισμενη στις οχθες του ποταμου Oulujoki, διπλα στον κολπο της Bothnia. Το 1822 μια μεγαλη πυρκαια κατεστρεψε το μεγαλυτερο μερος της πολης, αλλα ξαναφτιαχτηκε με τη βοηθεια ενος διασημου αρχιτεκτονα σε νεοκλασσικο στυλ, και πανω σε αυτο βασιστηκε το χτισιμο του κεντρου μεχρι και σημερα.
Στα χρονια το Oulu εξελιχθηκε σε ενα σημαντικο κεντρο υψηλης τεχνολογιας, ιδιαιτερα στο IT και την ευεξια.
Το πανεπιστημιο ειναι ονομαστο για την αρχιτεκτονικη του σχολη που παντρευει την προχωρημενη αισθητικη με εντονα τοπικα στοιχεια της περιοχης.


Κατεβηκαμε στη προκυμαια, διπλα στο ποταμι οπου ο κοσμος καθοταν και απολαμβανε τον καφε του σε ενα απο τα πολλα μικρα εστιατορια και μπαρ της περιοχης.

Αυτα τα κοκκινα ξυλινα σπιτακια ηταν ενα απο τα χαρακτηριστικα αξιοθεατα της πολης. Ειχαν φτιαχτει πριν εκατονταδες χρονια απο ως αποθηκες εμπορευματων κυριως στη περιοχη του λιμανιου.
Το εντονο κοκκινο χρωμα τους, γνωστο και ως punamulta, το χρωστανε στη παραδοσιακη Σκανδιναβικη βαφη με ρινισματα χαλκου που προσεφερε εξαιρετικη προστασια στο ξυλο απο τα καιρικα φαινομενα.
Στις αρχες του 20ου αιωνα οι αποθηκες αυτες ειχαν εγκαταλειφθει ομως αφου αναπαλαιωθηκαν και μεταφερθηκαν εδω απο τις αρχικες τους θεσεις στο λιμανι, σημερα λειτουργουσαν ως καταστηματα και εστιατορια οντας ενα θαυμασιο δειγμα της παλιας Φινλανδικης κουλτουρας και αρχιτεκτονικης.

![]() |
Click this bar to view the full image. |

Στο κεντρο του πεζοδρομου ηταν και η υπαιθρια αγορα του Oulu.
Φρεσκα φρουτα, λαχανικα, χειροποιητα σπιτικα γλυκα αλλα και πολλες μικρες λιχουδιες που μου ηταν παντελως αγνωστες.
Η θεα ομως των ερυθρολευκων παγκων και των πωλητων με τις κοκκινες ποδιες τους ηταν μια σκετη πανδαισια χρωματων...

Εδω βρισκοταν και αλλο ενα αξιοθεατο της πολης: το αστειο μπρουτζινο αγαλμα Toripolliisi, που σημαινει "ο αστυφυλακας της αγορας". Φτιαχτηκε το 1987 απο τον γλυπτη Kaarlo Mikkonen προς τιμη των αστυφυλακων που περιπολουσαν καποτε την αγορα.
Μαλιστα η κατασκευη του πληρωθηκε εξ' ολοκληρου απο δωρεες του κοσμου καθως και απο την πωληση μικρων πηλινων αγαλματιδιων και των περιφημων αρωματικων κουλουριων ενος γνωστου αρτοποιειου της περιοχης.
Η κινηση αυτη εμενα μου ελεγε πολλα για αυτο το λαο. Οταν οι ανθρωποι εχουν φτασει στο σημειο να εχουν λυσει βασικα ζητηματα οπως ισονομια, επιπεδο εκπαιδευσης, περιθαλψης και εργασιας, τοτε μπορουν να ασχοληθουν με το να ομορφαινουν την πολη τους απο κοινου...
![]() |
Click this bar to view the full image. |
