H οργάνωση της πρώιμης Ελληνικής Κοινωνίας

Βασιλιάς του Ολύμπου και αρχηγός του δωδεκάθεου, νίκησε τον πατέρα του Κρόνο και έριξε τους Τιτάνες και τους Πναντες στα Τάρταρα. Ο Νεφεληγερέτας Δίας, ο ρυθμιστής όλων των καιρικών φαινομένων, ήταν ο κυβερνήτης του σύμπαντος και ο εγγυητής της τάξης σε θεϊκά και ανθρώπινα θέματα. Ο Δίας ήταν επίσης πατέρας των πόλεων, προστάτης των ανθρώπων, της φιλίας (Φίλιος Δίας), των ταπεινών και των ξένων (Ξένιος Δίας). Σύμφωνα με πολλούς μύθους ο Δίας, ως θεός της Δημιουργίας, υπήρξε και φημισμένος εραστής, καθώς είχε πολλές συζύγους και ερωμένες, από τις οποίες απέκτησε πλήθος απογόνων, διαιωνίζοντας το γένος θεών και ανθρώπων Η Ήρα, η «νόμιμη» σύζυγος του -και αδερφή του- ήταν προστάτιδα του γάμου.

Η αρπαγή της Ευρώπης από τον Δία. Αναπαράσταση σε ρωμαϊκό ψηφιδωτό της περιόδου 175-225 μ.Χ.

Ωστόσο, ήταν συνεχώς αναστατωμένη, αφού δεν μπορούσε ποτέ να έχει «το κεφάλι της ήσυχο». Με αυτή απέκτησε την Ήβη, τον Ήφαιστο και τον Αρη. Κατά τον Ησίοδο, ο Δίας είχε επτά συζύγους. Με τη Μήπδα -την κατάπιε πριν γεννήσει γιατί, σύμφωνα με κάποιες προφητείες, το παιδί που θα ερχόταν στον κόσμο θα τον ξεπερνούσε σε δύναμη- απέκτησε την Αθηνά, που γεννήθηκε τελικά από το κεφάλι του. Η Θέμιδα -προσωποποίησητου νόμου- του χάρισε τις Ώρες, την Ευνομία, τη Δίκη, την Ειρήνη και τις Μοίρες (Κλωθώ, Λάχεσις, Ατροπος), ενώ με την Ευρυνόμη απέκτησε τις τρεις Χάριτες (Αγλαΐα, Ευφροσύνη, Θάλεια). Με τη θεά Δήμητρα έκανε την Περσεφόνη, ενώ η Μνημοσύνη -προσωποποίηση της μνήμης-, με την οποία κοιμόταν μαζί της για εννέα συνεχόμενα βράδια στην Πιερία, γέννησε πς εννέα Μούσες. Η Λητώ γέννησε τον Απόλλωνα και την Αρτεμη και η Μαία τον Ερμή. Οι ερωπκές περιπτύξεις του Κοσμοσείστη Δία δεν περιορίστηκαν σπς γειτονιές των θεών. Πολλές αρχοντοπούλες από τον κόσμο των θνητών είχαν την τύχη να σμίξουν με τον ηγέτη των θεών και να γεννήσουν έναν ημίθεο απόγονό του. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκαλούν κάποια ονόματα απογόνων του Δία, τα οποία αποτελούν γνωστά τοπωνύμια σημερινών περιοχών. Με τη νύμφη Καλλιστώ απέκτησε τον Αρκάδα, πρόγονο των Αρκάδων (Αρκαδία), και με τη νύμφη Ταϋγέτη έκανε τον Λακεδαίμονα (όρος ΤαΟγετος Σπάρτη). Η Θυία, κόρη του Δευκαλίωνα και πρώτη ιέρεια του Διονύσου στους Δελφούς, του χάρισε τον Μακεδόνα (Μακεδονία). Οι καρποί του έρωτά του με την Ευρώπη ήταν ο Μίνωας και ο Ραδάμανθης.

Μελετώντας το συμβολικό περιεχόμενο όλων αυτών των μύθων και την κοινωνική πραγματικότητα της αρχαϊκής εποχής, γίνεται κατανοητός ο τρόπος με τον οποίο οι 'Ελληνες απέδιδαν στους θεούς όλα τα στοιχεία της φύσης, τους νόμους και τους κανόνες που διέπουν τη ζωή.

Ιδιαίτερα το γενεαλογικό δέντρο του Δία, όπως αυτό σχηματίζεται μέσα από τους μύθους, ανπκατοπτρίζει την ανάγκη των τοπικών αρχόντων να προβάλλουν τη δύναμή τους ως απόγονοί του.