Η Επανάσταση του 1821 - Αφιέρωμα
Η
Ελληνική Επανάσταση του 1821 σηματοδοτεί το τέλος μια σκοτεινής εποχής
για τον ελληνικό έθνος και την απαρχή μιας καινούριας, αυτής που για
πολλούς ακόμα ζούμε στις μέρες μας. Η Επανάσταση μετά από αιματηρούς
και ηρωικούς αγώνες έφερε την ελευθερία στον υπόδουλο για τέσσερις
αιώνες ελληνικό πληθυσμό και σήμανε την ίδρυση του ελληνικού κράτους.
Η απελευθέρωση ήρθε έπειτα από σκληρό και άνισο αιώνα αφού οι έλληνες επαναστάτες είχαν να αντιμετωπίσουν τόσο τον οργανωμένο από Γάλλους στρατό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας όσο και την αρχικά αρνητική συμπεριφορά των υπόλοιπων κρατών της Ευρώπης..."
1453 - Η Πτώση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας
Στις
29 Μαΐου του 1453, η χιλιόχρονη Βυζαντινή Αυτοκρατορία καταλύεται από
τους Οθωμανούς Τούρκους του Μωάμεθ του Β'. Ο τελευταίος αυτοκράτορας
Κωνσταντίνος Παλαιολόγος πέφτει μαχόμενος στα τείχη της
Κωνσταντινούπολης έπειτα από 2 περίπου μήνες σκληρής πολιορκίας. Τα
επόμενα χρόνια οι Οθωμανοί κυριαρχούν σε όλο τον ελληνικό και βαλκανικό
χώρο φτάνοντας μέχρι και την Βιέννη. Η πτώση της Κωνσταντινούπολης
σηματοδότησε την έναρξη της Τουρκοκρατίας στην Ελλάδα.
"[...]ήρθε
άγγελος Κυρίου και τον άρπαξε και τον πήγε σε μια σπηλιά βαθιά στη γη
κάτω, κοντά στη Χρυσόπορτα. Εκεί μένει μαρμαρωμένος ο βασιλιάς και
καρτερεί την ώρα να ’ρθει πάλι ο άγγελος να τον σηκώσει. [...]Μα, όταν
είναι θέλημα Θεού, θα κατεβεί ο άγγελος στη σπηλιά και θα τον
ξεμαρμαρώσει και θα του δώσει στο χέρι το σπαθί που είχε στη μάχη. Και
θα σηκωθεί ο βασιλιάς και θα μπει στην Πόλη από τη Χρυσόπορτα και,
κυνηγώντας με τα φουσάτα του τους Τούρκους, θα τους διώξει ως την
Κόκκινη Μηλιά"
Οι πρώτες προσπάθειες
Ο Ρήγας Φεραίος
Η επανάσταση του 1821 ήταν αποτέλεσμα μακροχρόνιας προσπάθειας των λόγιων σε ιδεολογικό, πολιτικό και οικονομικό επίπεδο. Οι διανοούμενοι και έμποροι του παροικιακού ελληνισμού προσπάθησαν με μεταλαμπαδεύσουν στον υπόλοιπο λαό τις ιδέες όπως αυτές αντικατοπτρίζονται στο κίνημα του Νεοελληνικού Διαφωτισμού.
Πρόδρομος της Επανάστασης και Πρωτομάστορας της ιδέας της απελευθέρωσης ήταν ο Ρήγας Φεραίος. Ο Αντώνιος Ζαγοραίος, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα γεννήθηκε στο Βελεστίνο, τις αρχαίες Φερές, το 1757. Ο Ρήγας, γόνος εύπορης οικογένειας διδάχθηκε τα πρώτα του γράμματα από ιερέα του Βελεστίνου. Κατά την διάρκεια της ακαδημαϊκής του καριέρας έγινε δάσκαλος στην κοινότητα Κισσού Πηλίου.
Στην
ηλικία των είκοσι ετών, ο Ρήγας σκότωσε στο Βελεστίνο έναν Τούρκο
πρόκριτο, επειδή του είχε συμπεριφερθεί δεσποτικά, και κατέφυγε στο
Λιτόχωρο του Ολύμπου, όπου κατατάχθηκε στο σώμα των αρματολού θείου του
Σπύρου Ζήρα. Αργότερα επισκέφθηκε το Άγιο Όρος ενώ το 1970 κατέφυγε
στην Βιέννη καταζητούμενος από τους Τούρκους.
Εκεί τύπωσε τον Θούριο και την Χάρτα μοιράζοντας χιλιάδες επαναστατικά έντυπα στον ελληνισμό των βαλκανικών περιοχών. Μέσα στα έργα του συμπεριλαμβάνονται και τα : "Σχολείον των ντελικάτων Εραστών", το "Φυσικής απάνθισμα","Ηθικός Τρίπους","Το Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας","Τα Δίκαια του ανθρώπου" καθώς και το "Νέος Ανάχαρσις".
Ο Ρήγας ήταν υπέρμαχος μιας "Βαλκανικής Ομοσπονδίας" και απέβλεπε στην απελευθέρωση και ενοποίηση όλων των Βαλκανικών λαών και φυσικά όλου του ελληνικού στοιχείου που ήταν διασκορπισμένο στην Ανατολή και τα ευρωπαϊκά κέντρα.
Στις 1 Δεκεμβρίου του 1797 ο Ρήγας θα συλληφθεί στην Τεργέστη από την Αυστριακή αστυνομία. Ο Ρήγας και οι εφτά συνεργάτες και φίλοι του παραδίδονται 9 μέρες αργότερα στον Σουλτάνοι και φυλακίζονται στον πύργο του Neboisa στο Βελιγράδι. Παρά τις εκκλήσεις πολλών φίλων του στον Σουλτάνο για απελευθέρωση του ο Ρήγας εκτελείται έπειτα από συνεχή βασανιστήρια, στις 24 Ιουνίου του 1798.
Λίγα χρόνια αργότερα ο Γάλλος ιστορικός Pouqeville (Πούκεβιλ) γράφει:"...Οι Έλληνες πολεμούσαν έχοντας στα χείλη τους τις τρομερές στροφές του Ρήγα.