Ο Τρωικός Πόλεμος

Ομως ο πολυμήχανος Οδυσσέας βρήκε τρόπο και αφού μεταμφιέστηκε σε ζητιάνο κατάφερε να μπει στην πόλη και να κλέψει το Παλλάδιο. Μόνο η Ελένη τον αναγνώρισε, αλλά επειδή ποθούσε πλέον να επιστρέψει στην Ελλάδα, όχι μόνο δεν τον πρόδωσε, αλλά συνεννοήθηκε μαζί του, προκειμένου να βρεθεί ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να καταληφθεί η πόλη του Ιλίου. Για το σκοπό αυτό επινόησαν το εξής τέχνασμα: Ακολουθώντας τη συμβουλή της Αθηνάς ο Επειός, ο γιος του Πανοπέα, κατασκεύασε, δούρειο43 ίππο, δηλαδή ένα κούφιο και ευρύχωρο ξύλινο άλογο, το οποίο μπορούσε να χωρέσει 100 άνδρες. Μέσα στην κοιλιά του αλόγου κρύφτηκαν οι πιο διακεκριμένοι από τους ήρωες και ανάμεσά τους ο Οδυσσέας, ο Νεοπτόλεμος και ο Μενέλαος.

Ταυτόχρονα ο υπόλοιπος στόλος απέπλευσε για την Τένεδο, αφού πυρπόλησε τις σκηνές και τις αποσκευές του και προσποιήθηκε πως διέ λυε την πολιορκία. Οι Τρώες χάρηκαν πολύ, γιατί επιτέλους οι Αχαιοί είχαν σταματήσει την πολιορκία, βγήκαν από τα τείχη της πόλης και απορούσαν για το κατασκεύασμα που είχαν αφήσει πίσω τους οι εχθροί. Για πολύ χρόνο οι Τρώες δεν αποφάσιζαν τι θα έκαναν με αυτό, ενώ οι ήρωες των Αχαιών που ήταν κλεισμένοι άκουγαν τρομοκρατημένοι τα συμβούλια των Τρώων για τον ίππο, αλλά άκουγαν και τη φωνή της Ελένης, η οποία ανέφερε τα ονόματά τους και συχνά μιμούνταν τις φωνές των συζύγων τους. Πολλοί Τρώες επιθυμούσαν να αφιερωθεί ο ίππος στους θεούς της πόλης, ως ελάχιστο δείγμα της ευγνωμοσύνης για την απελευθέρωσή τους. Άλλοι όμως, περισσότερο καχύποπτοι, δυσπιστούσαν απέναντι σε εκείνη την κληρονομιά των Αχαιών.

Αναπαράσταση του παλατιού του Νέστωρα που έλαβε μέρος στον Τρωϊκό πόλεμο.

Ο Λαοκόων μάλιστα έδειξε τη δυσαρέσκειά του χτυπώντας με το δόρυ του τα πλευρά του ίππου. Η αντήχηση που ακούστηκε έδειξε στους Τρώες πως ο ίππος ήταν κούφιος, αλλά και πάλι οι πιο πολλοί από αυτούς δεν πείθονταν ότι υπήρχε κάποια απάτη. Ο δυστυχής Λαοκόων, μαζί με έναν από τους γιους του, έπεσε θύμα της σύνεσης και της φιλοπατρίας του, μπροστά στα μάτια όλων των συμπολιτών του, καθώς δύο φίδια, τα οποία έστειλαν επίτηδες οι θεοί από τη θάλασσα, τον σκότωσαν. Το φοβερό αυτό θέαμα και οι παραπλανητικές συμβουλές του προδότη Σίνωνα, τον οποίο οι Αχαιοί είχαν εγκαταλείψει πίσω για να διαδίδει ψευδείς ειδήσεις, έπεισαν τους Τρώες να ρίξουν την πύλη για να μπορέσουν να βάλουν θριαμβευτικά μέσα στην πόλη τον ίππο του ολέθρου.

Η καταστροφή της Τροίας είχε πια αποφασιστεί αμετάκλητα από τους θεούς και ενώ οι Τρώες πανηγύριζαν και γλεντούσαν όλη τη νύχτα, ο Σίνωνας άναψε τους πυρσούς που είχε συμφωνήσει με τους Αχαιούς που βρίσκονταν στην Τένεδο και βοήθησε να βγουν από το Δούρειο 'Ιππο οι ήρωες που ήταν κλεισμένοι μέσα. Η πόλη, αφού προσβλήθηκε από έξω και από μέσα, λεηλατήθηκε και καταστράφηκε ολοκληρωτικά, ενώ οι περισσότεροι από τους ήρωες και το λαό της είτε σφάχτηκαν είτε πιάστηκαν αιχμάλωτοι. Ο όμοιος με θεό γέροντας Πρίαμος πέθανε από τα χέρια του Νεοπτόλεμου, αφού μάταια αναζήτησε άσυλο στο βωμό του Ερκεΐου Διός. Ο γιος του Δηΐφοβος που έγινε άνδρας της Ελένης, μετά το θάνατο του Πάρη, υπερασπίστηκε με πάθος τον οίκο του από τον Οδυσσέα και τον Μενέλαο. Αλλά έπεσε και αυτός μαχόμενος και το σώμα του ακρωτηριάστηκε. Από τους ηγεμόνες της Τροίας μόνο δύο μπόρεσαν να σωθούν φεύγοντας: ο Αινείας και ο Αντήνορας. Ο πρώτος, σύμφωνα με την παράδοση, πήγε στην Ιταλία και υπήρξε πρόγονος των μυθικών ιδρυτών της Ρώμης, Ρωμύλου και Ρώμου.

Έτσι, έπειτα από δέκα χρόνια πολιορκίας, αλώθηκε η Τροία και χάθηκαν η πόλη, οι βωμοί, οι ναοί και οι κάτοικοι της. Αλλά οι νικητές δεν αποδείχτηκαν πιο ευτυχισμένοι από τους νικημένους. Η θεία δίκη, η θεά Νέμεση, τους τιμώρησε φοβερά, διότι εξαιτίας της αλαζονείας που φέρνει η νίκη δεν έδειξαν τον απαιτούμενο σεβασμό στα ιερά του Ιλίου. Πολλοί από αυτούς ποτέ δεν ξαναείδαν την αγαπημένη τους πατρίδα, αφού χάθηκαν στο ταξίδι της επιστροφής, όπως ο Αίας ο Οίλέως. Άλλοι, όπως ο Οδυσσέας, κατόρθωσαν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους μόνο ύστερα από πολλές και παράδοξες περιπλανήσεις. Άλλοι, όταν επέστρεψαν, βρήκαν τους συγγενείς τους με εχθρικές διαθέσεις απέναντι τους και μάλιστα θανατώθηκαν από αυτούς. Στην τελευταία αυτή περίπτωση ανήκει ο Αγαμέμνονας, τον οποίο σκότωσε η άπιστη σύζυγος του Κλυταιμνήστρα. Άλλοι, μόλις πάτησαν το πόδι τους στην πατρική γη, αναγκάστηκαν αμέσως να ξενιτευτούν, όπως ο Διομήδης και ο Τεύκρος, αδελφός του Αίαντα του Τελαμώνιου. Γενικά [μετά το τέλος του Τρωικού Πολέμου] έγιναν στην Ελλάδα πολλές εμφύλιες συγκρούσεις πριν ακολουθήσουν νέα μεγάλα γεγονότα, τα οποία άλλαξαν οριστικά την κατάσταση που επικρατούσε πριν.