ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΟΙΚΙΣΜΟΥ

(1827 κ.εξ.). ?Να είναι άραγε μια από τις εννιά οικίες, που είδαμε ότι πλήρωναν το κεφαλοχάρατσο στην Ποταμιά, στην αρχή της Δεύτερης Τουρκοκρατίας; (βλ.
παραπάνω σ. 15).
Σ αρ. 7. Το ΒΔ, ένα ανωγοκάτωγο στο οποίο (όπως δείχνει ο οικοδομικός αρμός) έχει προσκολλη­θεί σε μεταγενέστερο χρόνο κατά μήκος προς την πλαγιά ένα ισόγειο, ήταν και το τελευταίο σπίτι που εκατοικείτο στην Ποταμιά πριν από την ολοκληρωτική εγκατάλειψη της. Συγκριτικά, διατηρείται σε καλύτερη κατάσταση από τ' άλλα, με πρόσφατες αλλοιώσεις όμως στα ανοίγματα της κυρίας στενής όψης (εικ. 24).

Σ αρ. 8. Ανάμεσα στα παραπάνω βρίσκεται το άξιο λόγου προεπαναστατικό, ημιανωγοκάτωγο επίσης με τοξωτά ανοίγματα, πραγματικά δίχωρο με χτιστό χώρισμα που κατέρχεται στο κατώι, «ηλι­ακό» και εσωτερικό φούρνο (σχέδ. 25 & 26, εικ. 27-29). Η αναλογία πλευρών είναι 1:2,15. Τα μικρά ανοίγματα αποτελούν μόλις το 5,38% (6,81/126,56 τ.μ.) των όψεων. Το συγκεκριμένο σπίτι, που η προφορική παράδοση θέλει να είναι κατοικία Τούρκου αγά, μαζί με ένα ενεπίγραφο του 1807 από την «Πέρα ροΰγα» του χωρίου Σελά (αρ. 93)⁸², είναι από τα πιο αξιοπρόσεκτα μορφολογικά, προε­παναστατικά μακρινάρια των Κοντοβουνίων. Το 1993 όταν το αποτυπώναμε, είχε σοβαρές ζημιές στη στέγη, το πάτωμα και τον εγκάρσιο εσωτερικό τοίχο. Στα μέσα της ίδιας δεκαετίας του αφαίρεσαν το ημικυκλικό υπέρθυρο με τα χαρακτηριστικά εγχάρακτα ζιγκ-ζαγκ στο μέτωπο (εικ. 31 & 32). Σήμερα είναι φανερά αλλοιωμένο, σε σχέση με την αρχική του μορφή, από την άστοχη επισκευή του ιδιοκτήτη (ανακατασκευή και χτίσιμο του υπόθολου χώρου του ηλιακού, αντικατάσταση της τρίρριχτης στέγης από τετράρριχτη κ.ά.).

Σ αρ. 9. Σε παρόμοια κατάσταση είναι και το «δίχωρο» ημιανωγοκάτωγο στα ΒΑ, το οποίο θα χρονολογούσαμε στο δεύτερο μισό του 19ου αι. Η αναλογία πλευρών είναι 1:2,06 και τα ανοίγματα, πριν σφραγιστεί το παραπόρτι, αποτελούσαν το 6,76% (8,20/121,26 τ.μ.) της συνολικής εξωτερικής επιφάνειας των τοίχων (σχέδ. 25 & 26).