ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΟΙΚΙΣΜΟΥ

Το υψη­λότερο δυτικό τμήμα του οικισμού της Ποταμιάς αποτελούσε μία διακριτή ομάδα επτά σπιτιών. Αυτό ήταν λόγος για να επιλεγεί εδώ η «περιοχή επέμβασης» (σχέδ. 18-20, εικ. 21 & 22). Δεν περιελάμβανε ούτε γειτνίαζε με κάποια εκκλησία, πράγμα που θα εμπόδιζε την απαλλοτρίωση και αλλαγή χρήσης. Επιπλέον εδώ βρίσκεται και το σημαντικότερο σπίτι του χωριού, ένα από τα λίγα προεπαναστατικά μακρινάρια των Κοντοβουνίων⁸⁰, του οποίου επιθυμούσαμε τη μορφολογική και οικοδομική αποκα­τάσταση.

Τα υπάρχοντα οικοδομήματα στο τμήμα που μας ενδιαφέρει παρουσιάζουν διαφορετική το καθέ­να παλαιότητα και εικόνα ερείπωσης. Ρηγματώσεις στις λιθοδομές των εξωτερικών τοίχων παρατη­ρούνται σχεδόν σε όλα τα κτίρια. Πιο αναλυτικά έχουμε:

Σπίτι [= Σ, ΣΣ = σπίτια] αρ. 8α. Το βορειότερο σπίτι, ένα ισόγειο άλλοτε καλύβι, είναι εντελώς κα­τεστραμμένο, έχει γκρεμιστεί και εγκαταλειφθεί χρόνια τώρα, σώζονται μόνο τμήματα τοίχων σε πολύ χαμηλό ύψος. Η αναλογία πλευρών είναι 1:1,70. Χρονολογικά είναι απροσδιόριστο. ?Να πρόκειται για ένα από τα πολύ σπάνια σήμερα, καλύβια των Κοντοβουνίων που διασώζουν αρχαϊκά γνωρίσμα­τα, όπως για παράδειγμα το σπίτι αρ. 77α του γειτονικού χωριού Παι,δεμένον⁸¹ (εικ. 23);

Σπίτι δηλαδή με αρχετυπικά χαρακτηριστικά που θα' χε χτιστεί πριν από την εκδήλωση της έντονης ανοικοδόμησης που σημειώθηκε στα χωριά της Πελοποννήσου ευθύς μετά από την απελευθέρωση από τους Τούρκους. Σ αρ. 11. Το σπίτι στα ΝΑ, το μεγαλύτερο σε μέγεθος όπως αρχικά κτίστηκε από τα επτά της περι­οχής επέμβασης (ανώι και κατώι 105,09 καθαρά τ.μ.), είναι αμιγώς ανωγοκάτωγου τΰπου, «δίχωρο» με ελαφρό χώρισμα στο ανώι, εσωτερικό φούρνο και με δίδυμους ημικυλινδρικοΰς λίθινους θόλους περίπου στο 1/3 της κάτοψης του κατωγιοΰ. Η αναλογία πλευρών είναι 1:1,82. Μια χρονολόγηση λίγο πριν ή στο μεταίχμιο του 19ου προς τον 20ό αιώνα, είναι συμβατή νομίζουμε με το ογκώδες του σπι­τιού, την αναλογία σε κενά και πλήρη (12,52/161,37 τ.μ.), τα τρία ανοίγματα στην κΰρια στενή όψη και τον εξώστη της αυτής πλευράς. Στις αρχές της δεκαετίας του '90 δέχτηκε κακότεχνη επισκευή στα ανοίγματα, στο χαγιάτι της κυρίας πλευράς και στην τετράρριχτη στέγη (ανακεράμωση με «ρωμαϊ­κού» τΰπου κεραμίδια) (εικ. 30).