Αν νομίζετε πως μέχρι τώρα έχετε ακούσει αρκετά για το Bitcoin και τα ηλεκτρονικά νομίσματα μάλλον κάνετε λάθος, καθώς το επόμενο διάστημα θα υπάρξει ένας καταιγισμός σχετικά με αυτά και ιδιαίτερα με το Bitcoin, τ’ οποίο είναι και το πρώτο που εμφανίστηκε, έχοντας πλέον την μαζικότερη αποδοχή και παραγωγή. Αρχής εξ’ αρχής, ας ξεκαθαρίσουμε για μια ακόμα φορά, πως συνειδητά και ιδεολογικά είμαστε ενάντια σε οποιοδήποτε νόμισμα και στο ίδιο το χρήμα ως ύπαρξη. Από την άλλη, όλο αυτό με το Bitcoin, μπορεί να είναι ελπιδοφόρο για αρκετούς μα ίσως και ανησυχητικό για πολλούς άλλους. Και εξηγώ:
Η τεχνολογική οικονομία του μέλλοντος
Η υποτιθέμενη καθιέρωση ενός ηλεκτρονικού νομίσματος, με τα σημερινά δεδομένα, θα έφερνε αναμφίβολα ανατροπές στο υπάρχον τραπεζο-οικονομικό σύστημα (χρηματοπιστωτικό). Δεν είμαι οικονομολόγος ώστε να κάνω μια εμπεριστατωμένη ανάλυση και από την άλλη ακόμα και οι απόψεις των οικονομολόγων γι’ αυτό, διίστανται. Σίγουρα όμως, θα επιφέρει αλλαγές και ίσως χτυπήσει και τον αδίστακτο πλουτισμό [μια κάποια ανάλυση θα δείτε και στο άρθρο: Η (α) πολιτική οικονομία του Bitcoin].
Προσωπική μου άποψη είναι πως με κάποιον τρόπο, με κάποιους μηχανισμούς, το καπιταλιστικό σύστημα θα μπορέσει να το αφομοιώσει και προσαρμόσει (ήδη γίνονται κινήσεις). Βέβαια τίθενται και πολλά ερωτήματα ως προς το πότε και ως προς το πώς.
Από την άλλη υπάρχουν και αυτοί οι οποίοι το προεκτείνουν και μιλούν
πως με τον ας τον πούμε ηλεκτρονικό έλεγχο παραγωγής της οικονομίας
(μέσω των ηλεκτρονικών νομισμάτων), θα μπορούσε να καθιερωθεί συνειδητά
και το ηλεκτρονικό μοντέλο διακυβέρνησης, δίνοντας έτσι έλεγχο και
συμμετοχή στους πολίτες.
Καλά και ενδιαφέροντα όλα αυτά βλέποντάς τα και αντιμετωπίζοντας τα
τεχνολογικά και… κομπιουτερίστικα. Όμως, η άποψή μας είναι πως
γενικοτερα το υπάρχον σύστημα δε χρειάζεται restart και reboot, μα
πλήρες format και για να γίνει αυτό δεν αρκούν οι μάχες στο διαδίκτυο μα
χρειάζονται πρώτα απ’ όλα αυτές στον δρόμο.
Από την άλλη, ασχέτως αν χρησιμοποιούμε την τεχνολογία και τα μηχανήματα
για ακτιβιστικούς σκοπούς δεν παύουν να είναι δημιουργήματα μιας
καπιταλιστικής οικονομίας και βιομηχανίας η οποία πρώτιστο σκοπό έχει
τον πλουτισμό και μια συνέπεια αυτού είναι το φτηνό εργατικό δυναμικό
καθώς και η χειραγώγηση των μαζών μέσω του υπέρ-καταναλωτισμού.
Από όποια πλευρά και αν τα δούμε όλα, πλέον είναι θέμα οικονομίας και
πολιτικών αποφάσεων. Ακόμα και το ίδιο το κίνημα του Ελεύθερου
Λογισμικου είναι μαι καθαρά πολιτική και επαναστατική πράξη (δείτε σχετικά).
Τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει και κάνει την εμφάνισή του τόσο δικτυακά όσο και κοινωνικά ένα νέο ρεύμα, τ’ οποίο χαϊδεύει τ’ αυτιά των ανθρώπων και συν τ’ άλλα έχει και ένα εύηχο όνομα: “(νέο) φιλελευθερισμός”. Αυτό μάλιστα που διακυβεύει είναι πως ως πρώτιστο δόγμα του έχει την Ελευθερία. Έτσι σκέτα, την ελευθερία, ξεκομμένη από ισότητα και δικαιοσύνη. Βέβαια, αν αναλύσει κάποιος αυτήν την “θεωρία”, θα δει πως μιλάει για την ελευθερία του να μπορεί κάποιος με τα χρήματά του και το όπλο του να κάνει ό,τι γουστάρει, μια άποψη την οποία έχουν οι πολύ δεξιοί αμερικανοί εδώ και χρόνια, οι οποίοι μάλιστα, λόγω αυτής τους της ιδεολογίας αποκαλούνται και ως… “αναρχικοί”, σύμφωνα πάντα με τα αμερικάνικα πρότυπα περί αναρχίας κλπ…
Δεν είναι τυχαίο πως στην ευρώπη αυτή η θεωρία άρχισε να διαδίδεται στις
μάζες συγχρόνως με την άνοδο του φασισμού. Στην ουσία δεν είναι κάτι
νέο, είναι η ίδια η ύπαρξη του καπιταλιστικού συστήματος και
ευρισκόμενοι στην εποχή, όπου οι λέξεις: φαβέλες και παραγκουπόλεις,
άστεγοι, είναι γεγονός σε κάθε αστικό κέντρο του πλανήτη. Αφρικανικά
φαινόμενα με περιοχές πλουσίων γκέτα, φυλασσόμενα από ιδιωτικούς
στρατούς και εξελιγμένα συστήματα ασφαλείας είναι πραγματικότητα και
στις υπόλοιπες ηπείρους. Στο πλαίσιο όλου αυτού και σε μια εποχή όπου
όλο και περισσότεροι άνθρωποι αρχίζουν να συνειδητοποιούν και να
ψάχνονται διαφορετικά, εμφανίστηκε και ο επονομαζόμενος
Αναρχοκαπιταλισμός.
Εν’ ολίγοις αυτό το έκτρωμα, καθώς περί τέτοιου πρόκειται, έχει
παραποιήσει τα σύμβολα και την αναρχική κοσμοθεωρία για το μη κράτος,
στρατούς, φυλακές, σύνορα, τοπικές κοινωνίες και κοινοτική συνεισφορά
και τα έχει μεταφέρει σε αυτά που είναι η χαρά και το τρελό πάρτι του
κάθε καπιταλιστή. Αυτό που όχι λίγες φορές ο Bill Gates, για παράδειγμα,
εμμέσως πλην σαφώς υποστηρίζει.
Είναι αυτό που μάλλον θα έχετε ακούσει και διαβάσει ήδη, ότι στις
επόμενες δεκαετίες ο έλεγχος θα περάσει πλήρως στις πολυεθνικές οι
οποίες θα ελέγχουν τα πάντα, οδηγώντας έτσι σε ανυπαρξία τα κράτη και
τις κυβερνήσεις όπως τα γνωρίζουμε σήμερα. Ήδη αυτό συμβαίνει με
εταιρείες κολοσσούς όπως για παράδειγμα η Monsanto που ελέγχει διατροφή,
φάρμακα, υγεία και πολλά άλλα, ενώ μέτοχοι σε αυτές είναι άνθρωποι όπως ο Gates οι οποίοι κατέχουν άλλες σχεδόν μονοπωλιακές πολυεθνικές.
Συν τ’ άλλα οι αναρχοκαπιταλίστες γουστάρουν πολύ την τεχνολογία και
αυτό από μόνο του δεν είναι κακό, μα μιλάμε για την τεχνολογία η οποία
θα είναι υπό τον έλεγχο των πολυεθνικών με πατέντες και με την…
“ελευθερία” που είπαμε πριν.
Δεν θα αναφερθούμε παραπάνω σε αυτό, δείτε στο σχετικό άρθρο: Στήνοντας ένα ψέμα κοινωνικής εξαπάτησης δικτυακά.
Αξίζει να επισκεφθείτε τον σύνδεσμο, ώστε να δείτε ένα infographic που
έχουν δημιουργήσει σχετικά με το υπάρχον χρήμα και το Bitcoin, καθώς θα
σας βοηθήσει να κατανοήσετε τη συνέχεια του παρόντος άρθρου.
Εντελώς τυχαία, έπεσα επάνω σε μια σελίδα πρόσφατα και μάλιστα οδηγούμενος με link από σελίδα με Linux θεματολογία. Και διάβασα ένα άρθρο τ’ οποίο πρόκειται για μία υποθετική συνέντευξη του συντάκτη του πρότυπου άρθρου με κάποιον που έρχεται από το μέλλον. Παρά τα όσα αρνητικά σχόλια έχει από κάτω, ομολογώ πως ο τύπος είναι καλά διαβασμένος. Αν δείτε σε κάποιο σημείο δίνει μια απάντηση στο ερώτημα:
πώς μπορεί να υπάρξει δικαιοσύνη σε μια κοινωνία δίχως φυλακές, δικαστήρια και μπάτσους;
Μέχρι κάποιου σημείο σε αυτό, δίνει την έννοια μια αναρχικής
ευτοπικής κοινωνίας. Βέβαια, η αναρχική κοινωνία δεν περιλαμβάνει
ιδιωτικούς στρατούς και όλα τα υπόλοιπα που αναφέρει και έντεχνα
εμπλέκει.
Πιστεύω πως έχει ενδιαφέρον να δούμε αυτή την άποψη, τον τρόπο σκέψης,
τα πιστεύω ορισμένων και από εκεί και πέρα ο καθένας μπορεί να κρίνει
ανάλογα την δική του αντίληψη για τα πράγματα:
Συνέντευξη με έναν άνθρωπο από το μέλλον:
[η μετάφραση έγινε από την Μαρία]
MS: Έχω σήμερα την τιμή να μιλάω με τον Δρ Hannes Alfven της Ομάδας Ηλεκτρικής Ενέργειας Tesla (Tesla Electric Power Collective). Ο Δρ Alfven μας έρχεται από το μέλλον για να συζητήσουμε τα γεγονότα που σύντομα θα δούμε να διαδραματίζονται στην εποχή μας. Δρ Alfven, πείτε μου σας παρακαλώ δυο λόγια για εσάς.
HA: Έρχομαι από το έτος 2090 και είμαι φυσικός πλάσματος. Τελείωσα το διδακτορικό μου ως Ηλεκτρολόγος Μηχανικός, στο Πανεπιστήμιο της Intel. Ως φοιτητής προπτυχιούχος, έκανα την πρακτική μου στην Ομάδα Ηλεκτρικής Ενέργειας Tesla. Τώρα πλέον με έχει προσλάβει η Tesla Electric Power Collective και δουλεύω πάνω στην ανάπτυξη των στοιχείων σύνθεσης συσκευών τηλεμεταφοράς. Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που βρίσκομαι εδώ σήμερα.
MS: Σας ευχαριστώ για τον χρόνο που μας διαθέτετε Δόκτωρ. Αναφέρατε πως έχετε διδακτορικό από την Intel. Μιλάμε για την γνωστή Intel;
HA: Ναι, για την ίδια εταιρεία μιλάμε.
MS: Μα μου φαίνεται τόσο περίεργο. Με ποιο σκεπτικό η Intel αποφάσισε να ανοίξει κολέγιο; Δεν έβρισκαν καταρτισμένα άτομα να προσλάβουν;
HA: Κοιτάξτε, αφού το κράτος στην ουσία δεν υφίστατο, η ιδιωτική βιομηχανία αναγκάστηκε να πληρώσει τα σπασμένα και να αναλάβει την εκπαίδευση των εργαζομένων τους. Πολλοί μεγάλοι κατασκευαστικοί οργανισμοί υψηλής τεχνολογίας άνοιξαν εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις στις πανεπιστημιουπόλεις τους για να εκπαιδεύσουν το δικό τους εργατικό δυναμικό.
MS: Μισό λεπτό, για να καταλάβω. Είπατε πως το κράτος έσβησε; Πώς στο καλό συνέβη αυτό;
HA: Σε λίγα χρόνια από σήμερα, θα έρθει το τέλος της σημερινής αγγλο-ευρωπαϊκής νομισματικής αυτοκρατορίας. Αυτό θα συμβεί αναπόφευκτα από την στιγμή που τα χρέη από το κόλπο (σχήμα) Ponzi θα αρχίσουν να ξετυλίγονται. Η απάτη, μαζί με την συσσώρευση του χρέους, οδήγησαν στην κατάρρευση του Κράτους. Τα κράτη κατέληξαν να προσπαθούν να ξεφύγουν από το κλασματικό αποθεματικό χρέος του συστήματος Ponzi, που τα ίδια είχαν δημιουργήσει, και διαλύθηκαν καταστρέφοντας την αξία των χρημάτων τους. Όταν δεν μπορούσαν πλέον να πληρώσουν τους γραφειοκράτες, τις αστυνομικές δυνάμεις και τους στρατούς με χρήματα που να έχουν αξία, κατέρρευσαν.
Δεδομένου ότι τα χαρτονομίσματα, παντού στον κόσμο υποτιμήθηκαν, κατέληξαν να γίνουν άχρηστα χαρτιά. Ως εκ τούτου, οι άνθρωποι άρχισαν να ψάχνουν για εναλλακτικά νομίσματα που θα μπορούσαν να διατηρούν την αξία τους. Το ηλεκτρονικό νόμισμα που έκανε θραύση στις αγορές ήταν το Bitcoin. Ουσιαστικά, λειτούργησε ως ψηφιακό αγαθό. Εν συνεχεία, λοιπόν, οι νομισματικές συναλλαγές διεξάγονται χρησιμοποιώντας αυτό που θα αποκαλούσαμε «εικονικό χρυσό».
MS: Γιατί, λοιπόν, οι λαοί του κόσμου, δεν οικοδόμησαν ξανά τα κράτη που θα λειτουργούσαν υπό αυτό το νέο νομισματικό σύστημα;
HA: Μα επειδή με το νέο νομισματικό σύστημα δεν μπορείτε να λεηλατείτε τα Bitcoins άλλων ανθρώπων. Αυτό, καθιστά αδύνατο να έχουμε μια κυβέρνηση χρηματοδοτούμενη από το κράτος. Αυτό που συνέβη, λοιπόν, ήταν πως οι άνθρωποι ανέλαβαν οι ίδιοι την ευθύνη για την ασφάλειά τους και έγιναν συνδρομητές σε δικές τους «κοινές» υπηρεσίες.
Έτσι, δεν υπάρχει αστυνομία˙ μόνον ιδιωτικοί φρουροί ασφαλείας. Δεν υπάρχουν «νόμοι» αυτοί καθαυτοί˙ για παράδειγμα, όσοι ασχολούνται με το εμπόριο και έχουν διαφωνίες ή αντιδικίες, λύνουν τις διαφορές τους μέσα από τα διαιτητικά δικαστήρια τα οποία πληρώνει ο ηττημένος. Έτσι, οι συμβάσεις μεταξύ των οργανισμών και των ανθρώπων καθορίζουν ποιο είναι το «δίκαιο». Ο φόνος, ο βιασμός και τα άλλα βίαια εγκλήματα είναι ουσιαστικά ανύπαρκτα αλλά όταν συμβαίνουν, οι κοινότητες είναι αυτές που άμεσα τα αντιμετωπίζουν και διασφαλίζουν το δίκαιο. Θα μπορούσαμε να το αποκαλέσουμε δημόσια επαγρύπνηση με κοινοτική ομοφωνία. Οι άνθρωποι δεν αντιμετωπίζουν ελαφρά τη καρδία, τους δολοφόνους, τους κλέφτες, τους βιαστές εάν τύχει και εμφανιστούν στις γειτονιές τους. Δεδομένου ότι ο καθένας είναι συνήθως οπλισμένος, το να ληστεύεις ή να βλάπτεις κάποιον συνήθως έχει την ίδια κατάληξη που έχει μια ένοπλη ληστεία σήμερα. Το άτομο που επιχειρεί το έγκλημα, συνήθως το πυροβολούν ή οδηγείται εκτός πόλεως, από την ιδιωτική ασφάλεια. Και μιλάμε για τιμωρίες ληστείας˙ φαντάζεστε τι συμβαίνει έτσι και τολμήσεις να σκοτώσεις κάποιον.
Ουσιαστικά, αυτές που ασχολούνται με την προστασία της ιδιοκτησίας στο μέλλον είναι οι ιδιωτικές εταιρείες ασφάλειας, ακριβώς όπως και σήμερα δηλαδή. Έτσι, οι περισσότεροι άνθρωποι κάνουν μία ασφαλιστική σύμβαση που χρηματοδοτεί έμμεσα τις τοπικές υπηρεσίες ασφάλειας αλλά και τις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης που επεμβαίνουν, για παράδειγμα, σε περίπτωση πυρκαγιάς.
Σημειωτέον ότι έτσι και σας πιάσουν να συμμετέχετε σε ένα έγκλημα, αυτομάτως ακυρώνεται η ασφαλιστική προστασία σας, πέρα από το ποινικό μέρος.
MS: Συναρπαστικό. Και ο κόσμος συμφωνεί με αυτές τις πρακτικές;
ΗΑ: Ως επί το πλείστον, ναι. Δεδομένου ότι τα θύματα δεν αρκούνται στο να βάλουν τον δράστη φυλακή, η βιομηχανία των φυλακών εξατμίστηκε. Έτσι, τη δικαιοσύνη αναλαμβάνουν τα άτομα και οι γειτονιές. Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι η φήμη (που θα έχετε) παίζει τεράστιο ρόλο στην κοινωνία του μέλλοντος.
Οι άνθρωποι δεν ληστεύουν ούτε βλάπτουν τους άλλους, αφού αν έχουν κακή φήμη μπορεί να οδηγηθούν στην απόλυτη πενία. Κοινώς, θα σας καταδιώκουν και θα σας πυροβολήσουν ή δεν θα συναλλάσσονται μαζί σας οι υπόλοιποι, οπότε και θα φτάσετε στου σημείου να πεθάνετε από την πείνα. Η κακή φήμη μπορεί να είναι πολύ πιο σκληρή από ό,τι η ποινή ισόβιας κάθειρξης που επιβάλλεται σε αντίστοιχες περιπτώσεις σήμερα.
MS: Λοιπόν, Δόκτωρ, μιλήστε μας λίγο για αυτό το νομισματικό σύστημα που καθιστά αδύνατη την ύπαρξη του κράτους.
HA: Το εν λόγω νομισματικό σύστημα είναι ένα κρυπτογραφημένο peer-to-peer ηλεκτρονικό νόμισμα με μια κατανεμημένη βάση δεδομένων συναλλαγών. Κατ’ ουσίαν, πρόκειται για κρυπτογραφημένες μάρκες που χρησιμοποιούνται ως χρήματα. Μιλάμε για μάρκες που δεν μπορούν να αναπαραχθούν ή να διογκωθούν, μπορούν όμως να διαιρούνται απεριόριστα. Αφού δεν υπάρχει κάποια κεντρική αρχή που να κόβει/εκδίδει νομίσματα και από την στιγμή που τα νέα νομίσματα είναι αδύνατον να δημιουργηθούν αυθαίρετα, καθίσταται αδύνατη η ύπαρξη κλασματικών αποθεματικών των τραπεζών. Ως εκ τούτου, τα νομίσματα κερδίζουν διαρκώς αξία αφού η παγκόσμια οικονομική παραγωγικότητα επεκτείνεται συνεχώς.
Στην εποχή μου, με ένα επίσημο Bitcoin μπορείτε να αγοράσετε σχεδόν ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο μαζί με όλες τις ιδιοκτησίες και τα εμπορεύματά του. Σήμερα, το νόμισμα αυτό είναι ακόμα στα σπάργανα αλλά η αξία του θα αυξηθεί εκθετικά με την πάροδο του χρόνου έως ότου θα έχει πλήρες αντίκρισμα˙ όλα τα αγαθά και οι υπηρεσίες που υπάρχουν στον πλανήτη Γη θα αντιπροσωπεύονται από το Bitcoin. Χρησιμοποιούμε βέβαια και το χρυσό όπως και το ασήμι ως υποκατάστατα μετρητών ή ως ασφαλή αποθήκευση του πλούτου. Η συντριπτική πλειοψηφία των λιανικών συναλλαγών, όμως, πραγματοποιείται σε Bitcoins επειδή είναι πολύ πιο εύκολο στις συναλλαγές συγκριτικά με τα φυσικά μέταλλα.
MS: Αυτό, πραγματικά, είναι απίστευτο. Για πείτε μας, λοιπόν, τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, βραχυπρόθεσμα αλλά και μακροπρόθεσμα;
HA: Ας ξεκινήσω με τα καλά νέα πρώτα:
Δεδομένου ότι, στο μέλλον, δεν υπάρχουν κράτη που να τα χρηματοδοτούμε επειδή έτσι το θέλουν κάποιοι, δεν σπαταλάμε τον πλούτο. Έτσι, στην εποχή μου, η παγκόσμια παραγωγικότητα είναι τόσο απίστευτα υψηλή που οι περισσότεροι άνθρωποι εργάζονται μόνο λίγες ώρες την εβδομάδα. Όλες οι ενέργειες της ανθρωπότητας κατευθύνονται σε ιδιωτικές αγορές που εξυπηρετούν τα συμφέροντα των καταναλωτών. Για παράδειγμα, από τη στιγμή που δεν χρειάζονται ναυπηγεία για να φτιάχνουν αεροπλανοφόρα για τις κυβερνήσεις των κρατών, αυτά τα ναυπηγεία κατασκευάζουν πλέον κρουαζιερόπλοια για το κοινό. Με το κράτος εκτός σκηνής, οι άνθρωποι αναγκάστηκαν και πάλι να παράγουν μόνον όσα οι μεμονωμένοι καταναλωτές πραγματικά επιθυμούν.
Προφανώς, είναι αυτονόητο ότι δεν υπάρχουν ούτε πόλεμοι ούτε στρατιωτικές δικτατορίες, αφού αυτά εκλείπουν αυτόματα όταν δεν υπάρχει η δυνατότητα να κλέψουν τον πλούτο από το κοινό.
Η αμυντική βιομηχανία ξεκληρίστηκε όταν τα κράτη του κόσμου κατέρρευσαν˙ κάτι που είχε ως συνέπεια να ελευθερωθεί ένα τεράστιο μέρος των πόρων που χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγή καταναλωτικών αγαθών. Η εταιρεία Raytheon (ο αμερικανικός γίγαντας στη βιομηχανία κατασκευής όπλων) είναι τώρα ο υπ’ αριθμόν ένας παραγωγός κλιβάνων μηχανικής μεταφοράς θερμότητας στον κόσμο. Η McDonell Douglas σταμάτησε τις δραστηριότητές της και αναδιπλώθηκε σε General Electric. Στις παλαιές εγκαταστάσεις τους, τώρα πλέον, κατασκευάζουν προσωπικά ιπτάμενα οχήματα για το κοινό. Μάλιστα, χρησιμοποιούν τους κινητήρες plasmERG της Ομάδας Ηλεκτρικής Ενέργειας Tesla, που στην βελτίωσή τους βοήθησα κι εγώ.
Σκεφτείτε ότι όλα αυτά τα εκατοντάδες εκατομμύρια των ανδρών και των γυναικών που εργάζονται στους στρατιωτικούς οργανισμούς, στις φυλακές, στις υπηρεσίες, στις αμυντικές βιομηχανίες, στις υπηρεσίες πληροφοριών και ούτω καθεξής, στο μέλλον ελευθερώνονται και προσχωρούν στον ιδιωτικό τομέα. Αυτή η μαζική προσθήκη υψηλής εξειδίκευσης εργασίας στις ιδιωτικές αγορές, αύξησε δραματικά την παγκόσμια παραγωγικότητα.
Στην κοινωνία σας σήμερα, μόνο το 60% από το εργατικό δυναμικό των ΗΠΑ δραστηριοποιείται στην ιδιωτική αγορά των καταναλωτών και το άλλο 40% ελέγχεται από το κράτος των δαπανών. Αυτό τελικά θα αλλάξει˙ στην εποχή μου έχουμε μία 100% καταναλωτική αγορά με γνώμονα την οικονομία.
Η κατάργηση των κεντρικά σχεδιασμένων επιτοκίων που επήλθε με την κατάρρευση των κεντρικών τραπεζών, μείωσε δραστικά την κατανομή των πόρων του ιδιωτικού τομέα. Είναι γεγονός˙ η οικονομία που έχετε σήμερα δεν είναι παρά ένα κλάσμα του πραγματικού δυναμικού της στην παραγωγή πλούτου και αφθονίας καταναλωτικών αγαθών για τις μάζες. Στο μέλλον, μετά την κατάργηση του κράτους, θα απελευθερωθούν όλες οι δυνατότητες της οικονομίας αναφορικά με την παραγωγή πλούτου.Υποθέτω ότι θα πρέπει τώρα να προχωρήσουμε και στα άσχημα νέα:
Στο εγγύς μέλλον, πολλοί άνθρωποι θα καταλήξουν να πεθαίνουν από την πείνα. Θα υπάρξουν μαζικές πολιτικές αναταραχές. Θα χυθούν πολλά δάκρυα καθώς θα επιβληθούν κυρώσεις στο βίαιο σύστημα του κράτους που, επιτέλους, θα τιμωρηθεί για όλες αυτές τις λεηλασίες. Θα δοθεί ένα τέλος στην εκμετάλλευση του ανθρώπου από το κράτος. Πολλοί από τους ανθρώπους που είναι εξαρτώμενοι από τον κλεμμένο κρατικό πλούτο, στην προσπάθειά τους να προστατεύσουν τις επιταγές τους και τα συμφέροντά τους, θα συμμετέχουν στη βία προσπαθώντας να εμποδίσουν την αναδιανομή του πλούτου. Πιστέψτε με, δεν θα είναι καθόλου ευχάριστη εμπειρία.
Όταν τα κράτη διογκώνουν υπερβολικά το νόμισμά τους, αυτό που ουσιαστικά κάνουν είναι να μεταβιβάζουν την κυριότητα του πλούτου σε μια κοινωνία όπου κυριαρχούν εκείνοι που, πρώτοι, παίρνουν το νέο χρήμα. Από την στιγμή που η εκτύπωση χρήματος δεν δημιουργεί νέα πηγή πλούτου, το μόνο που κάνει είναι να αλλάζει το ποιος μπορεί να αγοράσει αυτά τα ελάχιστα απομεινάρια της οικονομίας.
Σε ένα κράτος που υπόκειται σε σενάριο μεγάλου πληθωρισμού είναι φυσικό κι επόμενο ότι το κόστος των δημόσιων καταναλωτικών αγαθών, όπως είναι τα τρόφιμα και η ενέργεια, θα εκτιναχθούν στα ύψη, δεδομένου ότι είναι απολύτως απαραίτητα και όλοι πρέπει να τα αγοράσουν. Η κατάσταση αυτή θα συνεχιστεί μέχρις ότου τα χρήματα δεν θα έχουν πια καμιά αξία. Σε αυτό ακριβώς το σημείο, η κοινωνία θα περιέλθει ξανά σε μία κατάσταση αντιπραγματισμού / ανταλλαγής (αγαθών), όπως έκαναν κατά τη διάρκεια του μεσαίωνα.
Αυτός είναι, άλλωστε, ο λόγος που επήλθε ο μεσαίωνας μετά την κατάρρευση της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Έναν παρόμοιο μεσαίωνα θα βιώσουν ξανά οι άνθρωποι σήμερα. Αυτός βέβαια ο μεσαίωνας δεν θα διαρκέσει πολύ. Εάν είστε νέοι, θα προλάβετε να δείτε την εποχή της ευημερίας που θα ξεπηδήσει από τα ερείπια.
Ειλικρινά λυπάμαι για τα δυσάρεστα νέα που σας φέρνω αλλά οι κυβερνήσεις σας έχουν ήδη ξοδέψει τα χρήματα που υποτίθεται ότι τόσα χρόνια τους πληρώνατε για να έχετε μια σύνταξη. Δεν υπάρχει τίποτα και δεν πρόκειται να πάρετε τίποτα. Και εάν πάρετε σύνταξη, το ποσόν θα είναι τόσο ευτελές που δεν θα φτάνει ούτε για να αγοράσετε ένα καρβέλι ψωμί.
MS: Όλα αυτά που είπατε, μου είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να τα χωνέψω Δρ Alfven. Είμαι, όμως, και περίεργος για τον κινητήρα plasmERG στον οποίον αναφερθήκατε προηγουμένως. Θα μπορούσατε να μας πείτε περισσότερα για τα μελλοντικά προϊόντα που μας περιμένουν;
HA: Βεβαίως. Ο κινητήρας PlasmERG χρησιμοποιεί την διεύρυνση του πλάσματος για να οδηγήσει έμβολα όπως και ένας κινητήρας καύσης. Αλλά, το κάνει χρησιμοποιώντας ένα πολύ μικρό κλάσμα ευγενών αερίων που το κόστος παραγωγής τους είναι σχεδόν μηδενικό. Αυτή είναι μόνο μία από τις πολλές τεχνολογίες που θα κάνει θραύση στην αγορά, στον απόηχο της κατάρρευσης του κράτους.
Βλέπετε, ένα τεράστιο μέρος της καινοτομίας πνίγεται από τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας και πνευματικής ιδιοκτησίας. Όταν το κράτος καταρρέει, οι άνθρωποι θα είναι πλέον ελεύθεροι να παράγουν ό,τι θέλουν χωρίς να υπάρχουν περιορισμοί για το τι θα αντιγράφουν από τους άλλους. Όταν οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι να αντιγράψουν τις ιδέες των άλλων, αυτό σημαίνει ότι η οικονομία μπορεί να παράγει περισσότερα πράγματα πιο γρήγορα.
Ο ανταγωνισμός θα γίνει πολύ έντονος και τα εμπορικά μυστικά, θα φυλάσσονται σαν κόρη οφθαλμού. Εκείνοι που θα βγαίνουν πρώτοι στην αγορά με μια νέα ιδέα αναμένεται να βγάλουν πολλά χρήματα, κάτι που είναι επαρκής ανταμοιβή για όσους καινοτομούν. Στο μέλλον, η ικανότητα να παίρνεις τις ιδέες των άλλων και να «χτίζεις» πάνω τους, βελτιώνοντάς τες θα γίνει η βασική αρχή για την οικοδόμηση μιας ευημερούσας κοινωνίας. Μόνον αρχαϊκή θα μπορούσα να χαρακτηρίσω την αντίληψη ότι οι εφευρέτες χρειάζονται κρατική προστασία, προκειμένου να προχωρήσουν σε νέες ιδέες. Σκεφτείτε ότι οι πατέντες και τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας έχουν σκόπιμα σχεδιαστεί για να δημιουργήσουν μονοπώλια που ζημιώνουν τους καταναλωτές.
Για να μην αναφερθούμε και στα τεράστια ποσά που σπαταλούνται σε δικαστήρια και δικηγόρους και όλα αυτά γύρω από τους νόμους για τις πατέντες. Στο μέλλον, με την κατάργηση των νομοθεσιών περί διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, οι εταιρείες δεν θα χρειάζεται να ανησυχούν για δίκες, πράγμα που σημαίνει ότι αυτά τα χρήματα που θα ξόδευαν σε αέναες δικαστικές διαμάχες, μπορούν πλέον να τα βάλουν για την δημιουργία καλύτερων προϊόντων.
MS: Σας ευχαριστώ Δρ Alfven. Ανυπομονώ να συναντηθούμε μαζί σας και πάλι στο μέλλον! (LOL).
HA: Η χαρά ήταν όλη δική μου.
Αυτή είναι η κοινωνία του μέλλοντος έτσι όπως, ίσως, κάποιοι την ονειρεύονται.
Υπάρχει όμως και η αντίθετη άποψη:
Αυτή που λέει ότι στην κοινωνία που περιγράφει, τα πάντα ουσιαστικά θα
ανήκουν σε κάποια εταιρεία. (Και τα αρχικά -του ονόματός του- MS, σας
παραπέμπουν κάπου; )
Ότι και σε μια τέτοια κοινωνία, το 2 % του πληθυσμού ελέγχει το 98% των
πόρων. Κατασκευάζονται ελλείψεις και διαρκής πόλεμος. Φόροι παντού και
με κάθε ευκαιρία. Εργάζονται 5 για να απολαμβάνουν 2. Τέτοιου είδους
δημοκρατίες διαρκούν μόνο για λίγο και μετατρέπονται σε δικτατορίες,
διότι σε μια δημοκρατία οι ψηφοφόροι ψηφίζουν τους υποψηφίους που
υπόσχονται τα περισσότερα οφέλη από το δημόσιο ταμείο. Μέσα από μια
χαλαρή δημοσιονομική πολιτική, το χρέος που προκύπτει από το κράτος
γίνεται ανυπέρβλητο. Στη συνέχεια, όταν οι άνθρωποι τελικά
συνειδητοποιήσουν (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!) ότι το χρέος δεν είναι δικό τους, χάνουν
την πίστη στο κράτος. Και επειδή οι κρατιστές φοβούνται αντίποινα,
χρησιμοποιούν κάθε διαθέσιμο μέσο προκειμένου να αναστείλουν την
επικείμενη εξέγερση γιατί γνωρίζουν πως οι άνθρωποι θα αρχίσουν να
ζητούν την κεφαλή τους επί πίνακι.
Άνθρωποι που πιστεύουν πως αν και υπάρχουν πολλές αρνητικές πτυχές
του κράτους, η Δημοκρατία έχει το θετικό πως στόχος της είναι η
προστασία των μειονοτήτων. Όταν μέσα σε μια ομάδα υπάρχει κάποια
μειονότητα (είτε πρόκειται για θρησκευτική μειονότητα είτε για
σεξουαλική είτε για φυλετική), η Δημοκρατία την προστατεύει. Και η
προστασία αυτή τείνει να δημιουργεί το ανοιχτό πνεύμα στις νέες γενιές
μέχρι να γίνει «κοινή» και να αισθάνονται όλοι την ανάγκη να
προστατεύσουν την μειονότητα.
Σε έναν κόσμο, όμως, που διέπεται αποκλειστικά και μόνον από τις πιέσεις
της αγοράς, δεν θεωρούν πως οι μειονότητες μπορούν να συνεχίσουν να
υφίστανται. Το πιθανότερο είναι πως θα αναγκαστούν να επανενταχθούν σε
δικές τους ομάδες, προκειμένου να προστατεύσουν τον εαυτό τους μέσω της
πλειοψηφίας. Ένας κόσμος που θα κυβερνιέται από τον ισχυρότερο που θα
επιβιώνει, δεν είναι ένα βήμα προς τα εμπρός.
Πιστεύουν, λοιπόν, πως αφού ζούμε σε έναν κόσμο που σέβεται πραγματικά
τα δικαιώματα των ανθρώπων, των ζώων και της φύσης, το κράτος θα
εξαφανιστεί από μόνο του. (Αλήθεια, σέβεται κανείς τα δικαιώματά μας;).
Και μήπως τελικά δεν είναι θέμα μειονοτήτων αλλά θέμα συμφερόντων;
Ο Χίτλερ δημιούργησε ένα ολοκαύτωμα ληστεύοντας τους Γερμανούς και στη
συνέχεια, χρησιμοποιώντας τα χρήματα που πήρε από αυτούς, εξαπέλυσε μια
εκστρατεία προπαγάνδας εναντίον των Εβραίων κατηγορώντας τους για τα
οικονομικά προβλήματα που έκαναν την εμφάνισή τους από τον πρώτο
παγκόσμιο πόλεμο ακόμα.
Το ζουμί της υπόθεσης ήταν πως οι Εβραίοι είχαν τα χρήματα και ο
γερμανικός λαός τα ήθελε αυτά τα χρήματα. Έτσι, ακολούθησαν τον Χίτλερ
προκειμένου να λεηλατήσουν τις προσωπικές περιουσίες των Εβραίων. Δεν
μισούσαν τους Εβραίους επειδή ήταν Εβραίοι, τους μισούσαν επειδή ήθελαν
τα αγαθά τους. Αν οι Εβραίοι είχαν bitcoins αντί για χρυσό και μετρητά,
οι Γερμανοί ποτέ δεν θα είχαν ασχοληθεί μαζί τους˙ επειδή δεν θα
μπορούσαν να τους λεηλατήσουν.
Θεωρούν πως τέτοιου είδους κοινωνίες θα ενεργούν σαν μαύρες αγορές
και θα έχουν τους ανθρώπους ως «καύσιμα». Λένε, πως πάντα θα υπάρχουν
άνθρωποι που απλά θέλουν να σκοτώνουν και να κλέβουν και μία τέτοια
κοινωνία θα δημιουργήσει δίκτυα με άλλους ανθρώπους που τους αρέσει να
κάνουν ακριβώς αυτό.
Ονειρεύονται μία μελλοντική κοινωνία που θα αποφάσιζε να προσφέρει στους
φτωχούς αντί να κατασκευάζει κρουαζιερόπλοια, που είναι αγαθό
πολυτελείας.
Από την άλλη, οι άνθρωποι δεν είναι μυρμήγκια και δεν θα σκέφτονται όλοι
το ίδιο. Ακόμα και αν υπάρχουν άνθρωποι που απλά θέλουν να σκοτώσουν
και να κλέψουν, δεν είναι λογική ή δικαιολογία να υπερασπιστούμε το
υποτιθέμενο «δικαίωμα» του κράτους να είναι ο μοναδικός διαχειριστής και
χρήστης της βίας. Η κοινωνία δεν μπορεί να αναλάβει την φροντίδα των
κοινωνικά αδύναμων;
Σαν προσωπική άποψη, όλα αυτά τα θεωρό επικίνδυνα και ύπουλα για τις
κοινωνίες και για τον τρόπο που κατευθύνονται οι σκέψεις. Η τεχνολογία
δεν είναι πανάκεια μα είναι μέσον. Το Bitcoin δεν είναι τίποτε άλλο από
ένα νόμισμα του ίδιου του συστήματος, μα που με αυτό μπορείς να
αποκτήσεις νόμιμα και παράνομα πράγματα ανώνυμα και ως εκεί. Οι άνθρωποι
δεν έχουν ανάγκη ούτε από κυβερνήσεις ούτε από εταιρείες, μα ούτε και
από στρατούς και αστυνομίες. Το ίδιο το χρήμα δεν είναι πανάκεια.
Υπάρχει κάτι πιο ισχυρό, όπως για παράδειγμα η ικανοποίηση της προσφοράς
προς την κοινότητα να αποτελεί στόχο της παραγωγής και η συνεργασία να
αποτελεί την βάση της δραστηριότητας.