Aνικανότητα που κοστίζει ακριβά

Στο θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων τα τελευταία χρόνια, με ευθύνη κυρίως της κυβέρνησης και δευτερευόντως των αυτοδιοικητικών παραγόντων, παίζεται το απόλυτο θέατρο του παραλόγου.

Η κυβέρνηση της Ν.Δ το 2004 παρέλαβε από την απερχόμενη υπουργό Εσωτερικών, Βάσω Παπανδρέου, ένα σχέδιο που προέβλεπε περιφερειακή διαχείριση. Το σχέδιο αυτό είχε προκύψει μετά από επίσης μακροχρόνιες άκαρπες διαβουλεύσεις και αποτελούσε ουσιαστικά την αναπαραγωγή του μοντέλου της Δυτικής Μακεδονίας σε όλη τη χώρα, με εξαίρεση την Αττική για την οποία επίσης προέβλεπε πολύ συγκεκριμένα πράγματα.

Το σχέδιο αυτό, στο πλαίσιο της συνέχειας του κράτους, οι φωστήρες της «νέας διακυβέρνησης» το αγνόησαν και άρχισαν τους αυτοσχεδιασμούς. Αποτέλεσμα, χάθηκε μια ολόκληρη πενταετία και η προς αναχώρηση πλέον «νέα διακυβέρνηση» ανακάλυψε ότι καταχωνιασμένη στα συρτάρια υπάρχει η λύση που όλα αυτά τα χρόνια είχε αγνοηθεί.

Η λύση που προωθείται τώρα από τον περιφερειάρχη για μια μονάδα διαχείρισης για όλη την Περιφέρεια Πελοποννήσου δεν είναι κάτι καινούργιο. Πρόκειται για μια πολύ παλιά ιστορία η οποία είχε την ατυχία να σκοντάψει πάνω στην ανικανότητα αλλά και την μικροπολιτική προσέγγιση του προβλήματος.

Η συγκεκριμένη υπόθεση αποτελεί πολιτικό σκάνδαλο πρώτου μεγέθους, τόσο γιατί δεν επιλύθηκε ένα μεγάλο πρόβλημα όσο και γιατί όλα αυτά τα χρόνια το Δημόσιο αλλά και οι δήμοι δαπάνησαν τεράστια ποσά σε μελέτες άλλων λύσεων και σε αυτοσχεδιασμούς, όπως οι δεματοποιητές, χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Πεταμένα λεφτά, χαμένα χρόνια και ξανά από την αρχή. Η υπόθεση της διαχείρισης των σκουπιδιών αποτελεί παράδειγμα σπατάλης του δημόσιου χρήματος και κραυγαλέας πολιτικής ανεπάρκειας

Στην υπόθεση των σκουπιδιών εκτός όμως από την κεντρική πολιτική ευθύνη διπλά εκτεθειμένος είναι ο θεσμός της αυτοδιοίκησης. Η αυτοδιοίκηση αποδείχτηκε ότι δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στην αντιμετώπιση μιας από τις πιο παραδοσιακές αρμοδιότητές της. Οι δήμαρχοι άφησαν άλλους να κάνουν παιχνίδι σε βάρος του συμφέροντος των δημοτών και του περιβάλλοντος της περιοχής τους. Οι αυτοδιοικητικοί παράγοντες, αντί να βγουν μπροστά να διεκδικήσουν και να επιβάλλουν λύσεις, κρύβονται πίσω από εγκυκλίους και κυβερνητικές πρωτοβουλίες καταβαραθρώνοντας την αυτόνομη πολιτική υπόσταση, τη δική τους και του θεσμού.

Οι δήμαρχοι δεν είναι υπάλληλοι ούτε του περιφερειάρχη ούτε του κράτους και στην υπόθεση των απορριμμάτων μετατράπηκαν κυριολεκτικά σε παθητικούς παρατηρητές και απολογητές των ατελέσφορων πρωτοβουλιών. Βολεύτηκαν με τη μεταβίβαση της ευθύνης - μιας «καυτής πατάτας» - σε άλλους, εισπράττοντας ταυτόχρονα αμοιβές και αξιώματα μέσα από τους νέους θεσμούς που δημιουργήθηκαν για τη «διαχείριση» του προβλήματος

Η συγκεκριμένη πρακτική, δυστυχώς, δεν αποτελεί εξαίρεση. Οι δήμαρχοι σε πολλά θέματα τα τελευταία χρόνια συμπεριφέρονται ως κρατικοί υπάλληλοι μιας και έχουν επιλέξει το ρόλο του «καλού διαχειριστή» περιορίζοντας τη δράση τους σε ρουσφετάκια, όπως οι προσλήψεις μέσω προγραμμάτων του ΟΑΕΔ, σε αναπλάσεις πλατειών και καγκελάκια αδιαφορώντας επιδεικτικά για τα σημαντικά ζητήματα των υποδομών, της προστασίας του περιβάλλοντος και της μετατροπής του θεσμού της αυτοδιοίκησης σε πραγματική τοπική κυβέρνηση με λόγο και άποψη στην ανάπτυξη και την προοπτική της κάθε περιοχής.

Απολύτως ενδεικτικό αυτής της πραγματικότητας είναι ότι στο προχθεσινό συμβούλιο της η ΚΕΔΚΕ περισσότερη ώρα καταναλώθηκε στο πώς και το πότε θα πληρωθούν οι συμβασιούχοι οι οποίοι έχουν πλημμυρίσει τους δήμους ενώ για το εκρηκτικό θέμα των σκουπιδιών ο πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ Νικήτας Κακλαμάνης περιορίστηκε στο να ζητήσει να εφαρμοστεί από την κυβέρνηση ο σχεδιασμός της Βάσως Παπανδρέου. Αλήθεια, όλα αυτά τα χρόνια πού ήταν η ΚΕΔΚΕ; Ο Νικήτας Κακλαμάνης πριν γίνει δήμαρχος δεν ήταν μέλος της «νέας διακυβέρνησης» που ανέτρεψε τον προηγούμενο σχεδιασμό; Ολα δείχνουν ότι είμαστε κοντά στην έκρηξη του προβλήματος.

Σε αυτό συνηγορούν τόσο τα «ήξεις-αφήξεις» διαφόρων παραγόντων όσο και οι μπερδεμένες δηλώσεις των διαφόρων υπουργείων που κάνουν ότι δεν ξέρουν τίποτα. Εστω όμως κι έτσι είναι καιρός οι δήμαρχοι να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να επιβάλουν μια συνολική λύση για το πρόβλημα των σκουπιδιών. Από αυτή εδώ τη στήλη, εδώ και χρόνια, έχουμε τονίσει ότι η λύση είναι μια μονάδα σε επίπεδο περιφέρειας με ένα φορέα διαχείρισης. Το μόνο που πρέπει να πράξει το κράτος είαι η εξεύρεση και η αδειοδότηση του χώρου εγκατάστασης της μονάδας. Αν αυτό συμβεί όλα τα άλλα θα έρθουν με απίστευτη ταχύτητα. Αυτό είναι το σημείο-κλειδί.

Εδώ και χρόνια, επειδή δεν θέλει κανένας να αναλάβει την ευθύνη της επιλογής γιατί θα έχει πολιτικό κόστος, γυρνούν όλοι γύρω από τον ευατό τους σπαταλώντας ταυτόχρονα σημαντικούς πόρους για να δείξουν πως δεν μένουν ακίνητοι. Τα ψέματα όμως κάποτε τελειώνουν και φτάνει η ώρα που, εκτός από αρεστοί, κάποιοι πρέπει να γίνουν και χρήσιμοι. Δεν έχουμε καμιά αμφιβολία ότι κάτι τέτοιο υπάρχει περίπτωση να συμβεί τους επόμενους μήνες, πριν δηλαδή από τις επόμενες βουλευτικές εκλογές.

Ας φροντίσουν ωστόσο να ετοιμάσουν τους φακέλους και ας αναλάβουν την ευθύνη για την απόφαση η νέα κυβέρνηση και ο νέος περιφερειάρχης με το «καλημέρα σας», όταν θα έχει ακόμα τεράστια πολιτικά αποθέματα ανοχής. Αν δεν κάνουν ούτε αυτό και οι δήμαρχοι δεν κινηθούν και δεν πιέσουν σε αυτή την κατεύθυνση τότε είμαστε πράγματι άξιοι της μοίρας μας.

Υ.Γ. Ο πρώτος δήμαρχος που μετέτρεψε σε πολιτική τα καγκελάκια, τις βραβεύσεις και τις δημόσιες σχέσεις αντιλαμβάνεται τώρα ότι με αυτά δεν μπορείς να φτάσεις πολύ μακριά. Στα ράντζα και λαμπιόνια να βάλεις δεν αλλάζει τίποτα. Ας το έχουν αυτό υπόψη τους οι επίδοξοι αντιγραφείς του γιατί, εκτός του ότι κάθε αντιγραφή είναι κακέκτυπο, οι δημόσιες σχέσεις και οι τηλεοπτικοί μονόλογοι δεν προσφέρουν τίποτα όταν τα σκουπίδια στοιβάζονται στους δρόμους. Τα σκουπίδια και να τα ραντίζεις με κολόνια σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να μην μυρίζουν άσχημα. Η καθημερινότητα είναι αδυσώπητη και δεν κουκουλώνεται ούτε με όμορφες πλάκες ούτε με μεγαλοπρεπή μέγαρα. Και το κουκούλωμα αργά ή γρήγορα, ανάλογα με τη συγκυρία, είναι βέβαιο ότι θα το πληρώσεις.

Πηγή:Ελευθερία