ΕΒΑΛΑΝ ΧΕΡΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΧΡΗΣΗΣ ΝΕΡΟΥ (ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΒΡΟΧΙΝΟΥ) !!!

Αιτία εξέγερσης αποτελεί η υπουργική απόφαση, που βάζει τις βάσεις για την πλήρη εφαρμογή του διατροφικού κώδικα στην ελλάδα - δηλαδή το σχέδιο για τον απόλυτο έλεγχο και την ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης του νερού και της τροφής και υπεγράφη στις 11 Απριλίου.
Πρόκειται για την τροποποίηση της Κοινής Υπουργικής Απόφασης 150559/10-6-2011,που αφορά τις διαδικασίες, τους όρους και τις προϋποθέσεις για τη χορήγηση αδειών για υφιστάμενα δικαιώματα χρήσης νερού.
H καταληκτική ημερομηνία υποβολής δικαιολογητικών για την έκδοση άδειας χρήσης νερού είναι η 16η Ιουνίου 2012.

ΠΡΟΣΟΧΗ: ΜΗΝ ΥΠΑΚΟΥΣΕΤΕ ΕΠ ΟΥΔΕΝΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΝΟΜΟ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣΤΕ ΟΣΟΥΣ ΑΓΡΟΤΕΣ ΞΕΡΕΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΚΟΥΣΟΥΝ. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΗΛΩΣΕΙ ΤΙΣ ΓΕΩΤΡΗΣΕΙΣ Η ΤΑ ΠΗΓΑΔΙΑ ΤΟΥ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ MΕ ΤΗΝ ΑΠΕΙΛΗ ΠΡΟΣΤΙΜΟΥ, ΓΙΑΤΙ ΘΑ ...ΤΑ ΧΑΣΕΙ

Διαβάστε εδώ για το ποιά νερά μπαίνουν σε έλεγχο

Πρόκειται για το πρώτο βήμα, για τον έλεγχο του υδατικού δυναμικού από την τρόικα που περνάει εντέχνως με την προφαση της ορθολογικής διαχείρισης του υδάτινου δυναμικού και της δημόσιας υγείας. Στόχος είναι η καταγραφή όλων των ιδιωτικών και δημόσιων πηγών προκειμένου να ενταχθούν στα διαχειριστικά σχέδια που εκπονούνται σε επίπεδο περιφερειών, με σκοπό να πουληθούν τα νερά σε ιδιώτες που στη συνέχεια θα μεταπωλούν το νερό στους αγρότες.
Δηλαδή το αγαθό που η γη προσφέρει στους αγρότες, μέσα στα ίδια τους τα χωράφια, θα πληρώνουν για να το χρησιμοποιούν.

Στις ΗΠΑ, όπου έχουν αγοράσει εταιρείες τα νερά έχουν επιβάλλει νόμους με τους οποίους ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Η ΣΥΛΛΟΓΗ ΒΡΟΧΙΝΟΥ ΝΕΡΟΥ, ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΕΙΛΗ ΒΑΡΕΙΩΝ ΠΡΟΣΤΙΜΩΝ.

O διατροφικός κώδικας (codex alimentarius) εφαρμόζεται ως οδηγία στη χώρα μας ήδη από το 2005 υπό την αιγίδα του Ενιαίου Φορέα Ελέγχου Τροφίμων που είναι ΝΠΔΔ του Υπουργείου Υγείας.
http://www.efet.gr/portal/page/portal/efetnew/efet/codex#


Η υπόθεση φαίνεται να αφορά κυρίως τους αγρότες. Στην πραγματικότητα,αφορά την προσπάθεια από τα παγκόσμια κέντρα εξουσίας, για τον έλεγχο όλων των παραμέτρων που θα βοηθούσαν κάποιον-ους να διεκδικήσουν μια ανεξάρτητη ζωή.

Προϋπόθεση οποιασδήποτε διεκδίκησης, είναι η δυνατότητα να έχει διάρκεια. Στο διάστημα αυτό, πρέπει να έχεις καλύψει, τουλάχιστον τα βασικά για να ζεις. Αν δεν έχεις καλύψει τα βασικά, τότε, όλη σου η έννοια δεν είναι να διεκδικήσεις ένα καλύτερο επίπεδο ζωής. Είναι να φας, για να μην πεθάνεις. Σ’ αυτό το επίπεδο, δεν υπάρχει πια καμιά απαίτηση, κανένα αίτημα, καμιά διεκδίκηση.Υπάρχει μόνο, η αδήριτη αναγκαιότητα να χορτάσεις την πείνα σου. Τίποτα άλλο.

Πώς θα μπορούσαμε να φέρουμε τους ανθρώπους, ειδικά τους Ευρωπαίους, σ αυτό το επίπεδο; Η απάντηση, είναι απλή. Με τον έλεγχο, όλων των ουσιωδών στοιχείων που θα μπορούσαν να συνθέσουν μια ανεξάρτητη ζωή. π.χ. η ενέργεια. Δεν είναι τυχαίο, που η ενέργεια, ελέγχεται κεντρικά.

Με την παρούσα ΚΥΑ, προχωράει ένα βήμα περισσότερο, ο έλεγχος του νερού. Το κράτος, θεωρεί το νερό δικό του αγαθό. Η δικαιολογία είναι πως ‘πρέπει να προστατευθεί το περιβάλλον και η δημόσια υγεία’[1]. Η πραγματικότητα είναι πως θέλουν να ελέγχουν το πόσοι και ποιοι από μας, θα έχουν νερό (άρα θα μπορούν να ζουν).
Αν πάμε στην αίτηση- δήλωση που προτείνει η ΚΥΑ, βλέπουμε πως στην προέλευση του νερού, αναφέρεται ‘μεταβατικά ύδατα, παράκτια ύδατα, άλλο’. Το νερό της βροχής, άνετα μπορεί να θεωρηθεί ότι ‘μεταβαίνει’ από τις ψηλότερες στις χαμηλότερες περιοχές. Αν λοιπόν φτιάξουμε μια δεξαμενή[2] και το μαζεύουμε, θα πρέπει να το δηλώσουμε και να πάρουμε άδεια χρήσης, αφού ανήκει στα ‘μεταβατικά’.
Και ρωτάμε. Είναι προστασία της δημόσιας υγείας, το να δοθεί άδεια χρήσης για το νερό της βροχής από μια κρατική υπηρεσία; Ή είναι έλεγχος και τίποτα άλλο;

Στην ουσία προσπαθούν να ‘ελέγξουν’ ακόμα και το νερό της βροχής. Τα κριτήρια για το ‘μοίρασμα’ του νερού θα είναι οικονομικά και .. πολιτικά. Για να έχεις νερό, πρέπει να πληρώσεις. Αν δεν έχεις χρήματα, δεν σου δίνει την δυνατότητα να έχεις νερό. Από την άλλη, οι ‘αρμόδιες υπηρεσίες’, θα κρίνουν αν ‘έχεις ανάγκη’ για να χρησιμοποιείς το νερό.

Μένει σε οποιονδήποτε από εμάς, καμιά αμφιβολία, πως η παγκόσμια εξουσία και οι ντόπιοι εντολοδόχοι της, θα χρησιμοποιήσουν και αυτή την δυνατότητα, για να ‘κόψουν’ το νερό, σε όποιον είναι αντίθετος με τις επιδιώξεις τους;
Δεν υπάρχει ούτε μια περίπτωση να μην ‘επηρεαστεί’ η διοίκηση[3] από τη δράση ατόμων αντίθετων στην εκάστοτε εξουσία.
Ποιο όμως είναι το αποτέλεσμα;
Η εκμηδένιση των δυνατοτήτων για αυτόνομη διαβίωση. Ας υποθέσουμε ότι οι φόροι, δεν σας έχουν τσακίσει. Έχετε ένα στρέμμα χωράφι, και θέλετε την ‘ελευθερία’ σας, ή είστε άνεργοι (πολύ πιθανό σενάριο). Σκέφτεστε να το καλλιεργήσετε και να καλύψετε βασικές ανάγκες διατροφής. Μπορείτε να το κάνετε χωρίς νερό; Ασφαλώς όχι. Τα φυτά, χρειάζονται νερό για να μεγαλώσουν. Άρα δεν έ
χετε καμία δυνατότητα να καλύψετε, κάποιες βασικές διατροφικές ανάγκες. Σας κάνουν με τον έλεγχο του νερού, να ‘τους έχετε ανάγκη’, επομένως υποκύπτετε στις όποιες επιθυμίες τους.

Η ανάγκη να έχετε δικό σας νερό, προκύπτει ακόμα και στις περιπτώσεις εκείνες που υπάρχει τοπικό αρδευτικό δίκτυο. Οι γεωργοί, γνωρίζουν καλά, πως λόγω χρεών των ΤΟΕΒ στην ΔΕΗ, το ρεύμα από την τελευταία, δίνεται πολύ συχνά τέλος Μαΐου με αρχές Ιουνίου: εκείνη την εποχή, αρχίζουν να λειτουργούν τα αντλιοστάσια, άρα τότε θα έχετε νερό. Είναι πολύ αργά για πολλές καλλιέργειες και σίγουρα επηρεάζει και τις υπόλοιπες[4].
Αν είστε επομένως ‘εντός’ δικτύου αρδευτικού, έχετε νερό τέσσερις με πέντε το πολύ μήνες και τους υπόλοιπους παρακαλείτε το Θεό να βρέξει. Αν είστε εκτός, (το πιο πιθανό), κάθε φορά η δυνατότητα χρήσης νερού εξαρτάται από τις διαθέσεις της εξουσίας.

Το να παραμείνει το νερό στον έλεγχο της κοινωνίας και να μην περάσει στον ολοκληρωτικό έλεγχο του κράτους, είναι ουσιαστική προϋπόθεση για να μπορούμε στο μέλλον να θέσουμε τα θεμέλια μια ανεξάρτητης ζωής. Για αυτό η μάχη για την κατάργηση της κατάπτυστης ΚΥΑ, δεν αφορά τους αγρότες μόνο. Αφορά όλους τους ελεύθερους ανθρώπους ή εκείνους που θέλουν να έχουν τη δυνατότητα να παραμείνουν ελεύθεροι. Η ελευθερία μας προϋποθέτει και τον έλεγχο του νερού από την κοινωνία. Διαφορετικά οι όροι διαμορφώνονται δυσμενώς για τους πολίτες.


[2] Είναι ακριβώς ό,τι ήδη έχει συμβεί στις ΗΠΑ. Εκεί, πολίτης, που έφτιαξε κτίριο έτσι ώστε να μαζεύει και το νερό της βροχής, έμαθε πως αυτό ‘απαγορεύεται’ γιατί, εμποδίζει το βρόχινο νερό να πέσει στη γη και να γίνει ‘επιφανειακό’. Το τελευταίο έχει ήδη πουληθεί σε επιχειρηματίες
[3] Ενώ η τ. υπουργός κ. Μπατζελή, είχε προτείνει οι άδειες να δίνονται από τους Δήμους που γνωρίζουν καλύτερα την περιοχή τους, η σημερινή ηγεσία, επέλεξε την επιλογή να την κάνει η κεντρική εξουσία.
[4] Π.χ. δεν μπορείτε να ρίξετε λίπασμα. Το τελευταίο πρέπει να συνοδεύεται από πότισμα
Χωρίς ρεύμα, χωρίς σπίτι, χωρίς νερό, χωρίς ζωή, για να λεηλατούν τη γη μας, τον πλούτο μας!

Μικρός ο αριθμός όσων έχουν δηλώσει χρήση νερού

Μόνο ένα 15 με 20% όσων κάνουν χρήση νερού στη Μεσσηνία από πηγάδια, γεωτρήσεις, πηγές κ.λπ. το έχει δηλώσει μέχρι τώρα, όπως απαιτεί η σχετική ευρωπαϊκή οδηγία, προκειμένου να εξασφαλίσουν άδεια χρήσης νερού.
Ο γραμματέας του ΓΕΩΤΕΕ Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδας, Μιχάλης Αντωνόπουλος, μας λέει ότι η άτυπη παράταση δόθηκε μέχρι τις 17 Δεκεμβρίου, όπως είχε ζητήσει το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο, «επειδή υπάρχει μεγάλος όγκος εργασίας και δε διεκπεραιώθηκε όλη αυτή η δουλειά μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Στη Μεσσηνία, υπολογίζεται ότι υπάρχει ένας αριθμός υδροληψιών που αγγίζει τις 10.000».

Όσο για το καινούργιο στην υπόθεση: «Η χρήση νερού γίνεται από αυτόν που το χρησιμοποιεί. Δεν παίζει ρόλο εάν το ακίνητο ανήκει σε ένα φυσικό πρόσωπο, αλλά εάν είναι μισθωμένο σε κάποιον άλλο ή την επικαρπία έχει κάποιος άλλος. Δηλαδή, αυτός που χρησιμοποιεί το νερό, έχει την υποχρέωση να βγάλει την άδεια στο όνομά του. Η Πολιτεία, η Διεύθυνση Υδάτων, η αρμόδια υπηρεσία της Περιφέρειας, σου δίνει τη χρήση του νερού για συγκεκριμένο χρόνο, ο οποίος παλιά ήταν 10 έτη, τώρα όμως θα δοθεί για πολύ μικρότερο διάστημα. Πριν από τη λήξη της άδειας, επανέρχεσαι και ζητάς πάλι τη χρήση, αν αποδείξεις ότι την έχεις και τη δικαιούσαι».
Σχετικά με τη διαδικασία που απαιτείται, ο κ. Αντωνόπουλος σημειώνει: «Έχει απλοποιηθεί. Ο ενδιαφερόμενος πρέπει να καταθέσει αίτηση, τα συμβόλαια, τους τίτλους ιδιοκτησίας, ένα σκαρίφημα που δείχνει την περιοχή και αποδεικτικά στοιχεία για το αν υπάρχει άδεια και αν έχει ηλεκτροδότηση. Το κόστος αυτή τη στιγμή κυμαίνεται από 200 μέχρι 500 ευρώ, ανάλογα με την υδροληψία, γιατί κάποιες επιβάλλουν και περιβαλλοντικές μελέτες. Δηλαδή, αν, για παράδειγμα, η χρήση του νερού ξεπερνά τα 50.000 κυβικά ετησίως. Σε αυτές τις περιπτώσεις επιβάλλεται να γίνει περιβαλλοντική αδειοδότηση. Αυτό είναι που δυσκολεύει πολλούς αγρότες στην περιοχή της Τριφυλίας, γιατί έχουν ομαδικές γεωτρήσεις και η κατανάλωση του νερού είναι πολύ μεγάλη. Αυτό ανεβάζει το κόστος».
Ο κ. Αντωνόπουλος επισημαίνει ότι οι χρήστες του νερού στο κράτος δεν πληρώνουν, ούτε προβλέπεται να πληρώσουν, «γιατί το νερό είναι αγαθό σε κοινή χρήση και μπορείς μόνο να το χρησιμοποιείς, όχι να το πάρεις. Αυτά που λέγονται περί φόρων, δεν ευσταθούν. Η χρήση του, όμως, μπορεί να ελεγχθεί».
Όσον αφορά στο γιατί ο κόσμος δείχνει απροθυμία να κάνει τις δηλώσεις: «Πιστεύω για δύο λόγους. Πρώτον, έχει ακούσει ότι το κόστος είναι μεγαλύτερο απ’ ό,τι πραγματικά είναι, δηλαδή 1.000 - 1.500 ευρώ, και δεύτερον, φοβάται ότι αν το δηλώσει, θα βρεθεί αντιμέτωπος με κάποια χαράτσια. Όμως, φορολογία δε θα μπει, το μόνο που μπορεί να συμβεί είναι η ΔΕΗ να μη χορηγεί μειωμένο τιμολόγιο σε κάποιον που δεν κάνει χρήση αποδεδειγμένα για αγροτική εκμετάλλευση. Πάντως, κάποιος που ξέρει μερικά πράγματα, μπορεί να τα καταφέρει και μόνος του να κάνει τη δήλωση και να μην πάει σε γεωτεχνικό. Αιτήσεις κατατίθενται στην Περιφερειακή Ενότητα Μεσσηνίας, υπάρχει όμως έγγραφο, το οποίο ήρθε πρόσφατα και λέει ότι, σύμφωνα με τον Καλλικράτη 2, αυτή η διαδικασία θα πάει στους Δήμους».
Αναφερόμενος στους λόγους για τους οποίους γίνεται η όλη διαδικασία, ο γραμματέας του ΓΕΩΤΕΕ παρατηρεί: «Κατ’ αρχάς, υπάρχει η ευρωπαϊκή οδηγία, που επιβάλλει στην ελληνική κυβέρνηση να εναρμονιστεί με αυτήν και να καταγράψει όλες τις υδροληψίες σε όλο τον ελλαδικό χώρο. Αυτό είναι το κύριο, όπως συμβαίνει και με τα απορρίμματα, που λένε ότι σε συγκεκριμένη ημερομηνία π.χ. πρέπει να κλείσουν οι χωματερές.
Επίσης, επειδή σε πολλές περιπτώσεις υπάρχει ηλεκτροδότηση, αλλά σε κάποιες το ρεύμα μπορεί να πηγαίνει σε κατοικία ή σε άλλη χρήση, και να είναι παράνομο, η ΔΕΗ θα ασκήσει έλεγχο εάν πραγματικά το ρεύμα είναι για αρδευτικές ανάγκες του κτήματος.
Τρίτον, έχουν γίνει γεωτρήσεις, οι οποίες σε διάφορα μέρη έχουν φτάσει ακόμη και 600 μέτρα. Εκεί υπάρχουν προβλήματα υφαλμύρωσης και άλλα. Αυτά έχουν γίνει παράνομα, δεν έχουν δηλωθεί. Επίσης, υπάρχουν μεγάλες υδροβόρες βιομηχανίες, που έπαιρναν νερό παράνομα για διάφορες χρήσεις και δεν το έχουν δηλώσει.
Τέλος, πολύ σημαντικό, που αφορά τους αγρότες, είναι ότι υπάρχουν νερά τα οποία είναι ακατάλληλα για άρδευση. Γιατί έχουν φυτοφάρμακα με χρώμιο κ.λπ., τοξικά, ή έχουν υψηλή αλατότητα, που είναι το πιο συνηθισμένο. Αυτή η υψηλή αλατότητα δημιουργεί προβλήματα στα φυτά και τα εδάφη».

Της Μαρίας Νίκα - Θάρρος