Πήρε μόνο όσα ζήτησε

Η γερμανική πολιτική κάλυψη πήρε ακόμα τη μορφή Κοινής Δήλωσης των δυο κυβερνήσεων για στενή συνεργασία και παροχή γερμανικής τεχνογνωσίας σε πολλούς τομείς, ώστε η Ελλάδα «να μπει στον 21ο αιώνα».

Η Ελλάδα, βεβαίως, δεν πήρε γερμανική οικονομική βοήθεια -αφού δεν τη ζήτησε ποτέ- και δεν έλαβε συγκεκριμένες εγγυήσεις για «λογικά» επιτόκια δανεισμού της την επόμενη φορά, πιθανόν μέσα στον Απρίλιο.

Τα λόγια και τα επιτόκια

Κυβερνητικοί παράγοντες, πάντως, εξέφραζαν προχθές το βράδυ την ικανοποίησή τους από τη συνάντηση, που, εκτός των άλλων, δίνει και «ευρωπαϊκά» επιχειρήματα στην κυβέρνηση Παπανδρέου για την αντιμετώπιση των εσωτερικών αντιδράσεων στα μέτρα.

Η κ. Μέρκελ δεν λυπήθηκε τις εκφράσεις για να επαινέσει την κυβέρνηση Παπανδρέου: «[...] με χαρά ακούσαμε τα μέτρα για τη μείωση του ελλείμματος. Είναι ένα άλμα... είναι ένα σημαντικό βήμα...». Ετσι, η Ελλάδα πήρε την έκφραση πολιτικής αλληλεγγύης από το σημαντικότερο μέλος της ευρωζώνης, τη Γερμανία, και ελπίζει ότι αυτό θα μεταφραστεί πολύ γρήγορα σε μείωση των επιτοκίων δανεισμού της.

Αυτή η ίδια πολιτική στήριξη έδωσε την ευκαιρία στην κ. Μέρκελ να επιμείνει ότι η Ελλάδα δεν ζήτησε ποτέ οικονομική βοήθεια από τη Γερμανία (που δεν θα την έδινε ποτέ), κλείνοντας έτσι την περίοδο κακοφωνίας στις διμερείς σχέσεις. Ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου επιβεβαίωσε την πολιτική αλληλεγγύη της Γερμανίας, τονίζοντας ότι αυτό είναι μήνυμα πως η ελληνική οικονομία είναι βιώσιμη και αξιόπιστη. Χαιρετίζοντας, μάλιστα, και την ομαλοποίηση των διμερών σχέσεων, έκανε μακρά αναφορά στην Κοινή Δήλωση, με την οποία η Γερμανία εμφανίζεται πρόθυμη να βοηθήσει στον εκμοντερνισμό της Ελλάδας προσφέροντας σύγχρονη τεχνογνωσία σε διάφορους τομείς.

Σύμφωνα με την Κοινή Δήλωση, οι δύο πλευρές θα εμβαθύνουν τη συνεργασία τους στην περιβαλλοντική πολιτική, στην ενεργειακή και κλιματική πολιτική, στην πολιτική προστασία (κυρίως αντιμετώπιση πυρκαγιών), αλλά και στην πολιτική μετανάστευσης και ασύλου.

Εξυπακούεται, βεβαίως (και αυτό φαίνεται να ήταν κυρίως το περιεχόμενο της συνάντησης Παπανδρέου - Γιούνκερ στο Λουξεμβούργο, την Παρασκευή το πρωί), ότι η Ελλάδα στο εξής θα ακολουθήσει «ευλαβικά και με τη μεγαλύτερη δυνατή πειθαρχία το Σύμφωνο Σταθερότητας». Η κ. Μέρκελ, από την πλευρά της όμως, φαίνεται ότι βρήκε την ευκαιρία, με αφορμή την περιπέτεια της Ελλάδας απέναντι στους διεθνείς κερδοσκόπους, να διακηρύξει ότι η Ε.Ε., και η ευρωζώνη ειδικότερα, «κηρύσσει πόλεμο» στους κερδοσκόπους που επιτίθενται στο ευρώ... Αν και παραδέχθηκε ότι αυτή τη στιγμή στην ευρωζώνη δεν υπάρχει έτοιμος μηχανισμός, δεσμεύτηκε όμως ότι αυτός θα είναι ο στόχος. Κάλεσε επίσης και τις ΗΠΑ σε συστράτευση εναντίον των κερδοσκόπων.

Ο πρωθυπουργός, βεβαίως, κατά τη συνέντευξη τύπου δεν απέφυγε και ερώτηση για την... πώληση ελληνικών νησιών για την αντιμετώπιση των χρεών. Ο κ. Παπανδρέου αντέτεινε ότι, αντί για πώληση, είναι προτιμότερο και οι γερμανοί πολίτες να σκέπτονται για παράδειγμα τα οφέλη από μια ελληνογερμανική συνεργασία, όπως στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στα ελληνικά νησιά.

Με Σαρκοζί και Ομπάμα

Ετσι, με την πολιτική αλληλεγγύη της Γερμανίας στην τσέπη του, αλλά μόνος και πάλι απέναντι στις διεθνείς αγορές και τα επιτόκιά τους, ο κ. Παπανδρέου ατενίζει τις επόμενες δύο συναντήσεις του.

Σήμερα με τον πρόεδρο της Γαλλίας Ν. Σαρκοζί. Τώρα που άναψε το πράσινο φως στο Βερολίνο, ο κ .Σαρκοζί δεν θα έχει κανένα πρόβλημα να υποδεχθεί μετ' επαίνων τον κ. Παπανδρέου στο Παρίσι και να του προσφέρει και αυτός την πολιτική αλληλεγγύη του, που πράγματι χρειάζεται η Αθήνα. Και με την πολιτική ασπίδα της ευρωζώνης, ο κ. Παπανδρέου θα βρεθεί την Τρίτη στον Λευκό Οίκο για να συναντήσει τον Μπ. Ομπάμα, για μια συζήτηση εφ' όλης της ύλης.

Η οικονομία θα βρεθεί πάλι στο επίκεντρο των συζητήσεων στην Ουάσιγκτον. Αλλα και το Σκοπιανό, στο οποίο δεν πρέπει να αποκλείονται εκπλήξεις, προς μια συνολική λύση, που θα ικανοποιεί τις ελληνικές θέσεις για τη ονομασία και θα ανοίγει την ευρωατλαντική πόρτα στα Σκόπια. Πιο νεφελώδη είναι τα πράγματα σε ό,τι αφορά το Κυπριακό και τα ελληνοτουρκικά.

Οι δυο άνδρες (Ομπάμα - Παπανδρέου) έχουν ευθύς εξαρχής ένα κοινό σημείο: την άνευ όρων προτίμησή τους στην πράσινη ανάπτυξη.