«Η ομορφιά χάνεται στη ζωή, αλλά είναι αθάνατη στην τέχνη».
- Λεονάρντο Ντα Βίντσι
| Σεμνότητα του Antonio Corradini (1752) |
| Ένα παράδειγμα της τέχνης του ροκοκό, το περίπλοκο πέπλο που καλύπτει τη φιγούρα, που φαίνεται σχεδόν ημιδιαφανές και ζωντανό, σκαλίστηκε από ένα μόνο τετράγωνο μάρμαρο, επιδεικνύοντας την εξαιρετική δεξιοτεχνία του Corradini και την ικανότητά του να δημιουργεί την ψευδαίσθηση του ευαίσθητου υφάσματος μέσα από την πέτρα. |
 |
 |
| Pietà του Michelangelo (1498-1499) |
 |
| Ένα αναγεννησιακό γλυπτό που απεικονίζει την Παναγία να κρατά το νεκρό σώμα του Ιησού. Ο Μιχαήλ Άγγελος χάραξε το όνομά του στο φύλλο της Παναγίας αφού κρυφάκουσε κάποιον να αποδίδει το έργο σε άλλον γλύπτη. |
| Η Φτερωτή Νίκη της Σαμοθράκης (190 π.Χ.) |
 |
| Ένα αρχαίο ελληνικό άγαλμα της Νίκης, της θεάς της νίκης. Ανακαλύφθηκε σε κομμάτια και επανασυναρμολογήθηκε σχολαστικά, με το κεφάλι και τα χέρια να λείπουν ακόμα. |
| Έκσταση της Αγίας Τερέζας του Τζιαν Λορέντζο Μπερνίνι (1647-1652) |
 |
| Ένα μπαρόκ αριστούργημα που απεικονίζει τη θρησκευτική έκσταση της Αγίας Τερέζας. Το γλυπτό περιλαμβάνει κρυφά παράθυρα που φωτίζουν τις χρυσές ακτίνες, ενισχύοντας το δραματικό αποτέλεσμα. |
| Αφροδίτη της Μήλου (130-100 π.Χ.) |
 |
Ένα αρχαίο ελληνικό άγαλμα που αντιπροσωπεύει την Αφροδίτη, τη θεά του έρωτα, που ανακαλύφθηκε από έναν ντόπιο αγρότη το 1820 στο ελληνικό νησί της Μήλου.
Τα χέρια του αγάλματος που έλειπαν δεν βρέθηκαν ποτέ και υπάρχουν διάφορες θεωρίες για το τι μπορεί να έκαναν, συμπεριλαμβανομένου του κρατήματος μιας ασπίδας ή ενός υφάσματος. |
| Ο Δαβίδ του Μιχαήλ Άγγελου (1501-1504) |
 |
| Ένα αριστούργημα της αναγεννησιακής γλυπτικής, που αναπαριστά τον βιβλικό ήρωα Δαβίδ . Ο Μιχαήλ Άγγελος σκάλισε τον Δαβίδ από ένα μόνο τετράγωνο μάρμαρο που είχε απορριφθεί από προηγούμενους γλύπτες λόγω των αντιληπτών ατελειών του. |
| Ο Λαοκόων και οι γιοι του (40-30 π.Χ.) |
 |
| Ένα αρχαίο ελληνικό γλυπτό που αναπαριστά τον Τρώα ιερέα Λαοκόωντα και τους γιους του να δέχονται επίθεση από θαλάσσια φίδια.
Όταν ανακαλύφθηκε το 1506, από το άγαλμα έλειπαν μέρη, τα οποία αργότερα αποκαταστάθηκαν από καλλιτέχνες της Αναγέννησης, συμπεριλαμβανομένου του Μιχαήλ Άγγελου. |
| Ο Περσέας με το κεφάλι της Μέδουσας του Benvenuto Cellini (1545-1554) |
 |
| Ένα χάλκινο γλυπτό που θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα της μανιεριστικής περιόδου που αναπαριστά τον ήρωα Περσέα να κρατά το κομμένο κεφάλι της Μέδουσας. Βρίσκεται στη Loggia dei Lanzi, Piazza della Signoria, Φλωρεντία.
Ο Cellini συμπεριέλαβε την αυτοπροσωπογραφία του στο πίσω μέρος του κράνους του Περσέα, μια ασυνήθιστη και λεπτή υπογραφή. |
| Λεπτομέρεια του Μυστικού Δείπνου από το Βωμό του Αγίου Αίματος του Tilman Riemenschneider (1501-1505) |
 |
| Επιδεικνύει εξαιρετική δεξιοτεχνία στην ξυλογλυπτική, αποτυπώνοντας μια συγκλονιστική στιγμή με συναισθηματικό βάθος και περίπλοκες λεπτομέρειες που ζωντανεύουν τη βιβλική σκηνή με αξιοσημείωτο ρεαλισμό.
Ο Riemenschneider χρησιμοποίησε ασβεστόξυλο για αυτό το περίπλοκο έργο, το οποίο ήταν ασυνήθιστο για τόσο μεγάλους βωμούς εκείνη την περίοδο. |
| Προτομή της Νεφερτίτης του Thutmose (1345 π.Χ.) |
 |
| Η προτομή είναι ένα διάσημο ζωγραφισμένο ασβεστολιθικό γλυπτό που αντιπροσωπεύει τη βασιλική ομορφιά και κομψότητα της βασίλισσας Νεφερτίτης, συζύγου του Αιγύπτιου Φαραώ Ακενατόν. Ανακαλύφθηκε το 1912 από μια γερμανική αρχαιολογική ομάδα με επικεφαλής τον Ludwig Borchardt και αρχικά κρατήθηκε μυστικό για να αποφευχθούν διαφωνίες σχετικά με την ιδιοκτησία του.
Η προτομή δεν έχει ένθετο μάτι στην αριστερή υποδοχή, πιθανώς λόγω του ότι ο Thutmose το χρησιμοποίησε ως μοντέλο για να διδάξει τους μαθητευόμενους του. |
| Taishakuten Śakra by Tō-ji (839) |
 |
| Αυτό το άγαλμα, που δημιουργήθηκε το 839, αντιπροσωπεύει τη Śakra (Ίντρα) και στεγάζεται στον ναό Tō-ji στο Κιότο της Ιαπωνίας, προβάλλοντας τη βουδιστική τέχνη της πρώιμης περιόδου Heian με περίπλοκες λεπτομέρειες και ισχυρή παρουσία. |
| Ο Δισκοβόλος (Δισκοβόλος) του Μύρωνα (460-450 π.Χ.) |
 |
| Ένα αρχαίο ελληνικό άγαλμα που αναπαριστά έναν αθλητή που ρίχνει έναν δίσκο. Υπάρχουν αρκετά ρωμαϊκά αντίγραφα, αλλά το αρχικό ελληνικό χάλκινο έχει χαθεί. |