Νέα

Χωρίς να το έχουμε καταλάβει, μπαίνουμε στην μετακαπιταλιστική εποχή. Στο επίκεντρο της γενικότερης αλλαγής που έρχεται είναι η τεχνολογία των πληροφοριών, νέοι τρόποι εργασίας και η κοινόχρηστη οικονομία. Οι παλιοί τρόποι θα χρειαστεί πολύς χρόνος για να εξαφανιστούν, αλλά ήρθε η ώρα να γίνουμε ουτοπικοί.

Οι κόκκινες σημαίες και τα ”επαναστατικά” τραγούδια του ΣΥΡΙΖΑ κατά τη διάρκεια της ελληνικής κρίσης, καθώς και η προσδοκία ότι οι τράπεζες θα εθνικοποιούνταν, αναβίωσε για λίγο το όνειρο του 20ου αιώνα: την αναγκαστική καταστροφή της αγοράς από την κορυφή. Για μεγάλο μέρος του 20ού αιώνα, αυτός ήταν ο τρόπος που η Αριστερά συνέλαβε το πρώτο στάδιο μιας οικονομίας πέρα από τον καπιταλισμό. Η δύναμη θα εφαρμόζονταν από την εργατική τάξη, είτε στην κάλπη είτε στα οδοφράγματα. Η κατάσταση θα ήταν ο μοχλός. Η ευκαιρία θα έρχονταν μέσα από συχνά επεισόδια οικονομικής κατάρρευσης.

Φάντασμα του παρελθόντος για πολλούς Γερμανούς ο Αδόλφος Χίτλερ, ωστόσο για το ήμισυ των κατοίκων της Ευρώπης, ο διάδοχος του είναι ο Βόλφανγκ Σόιμπλε, ο οποίος, σύμφωνα με την εφημερίδα Die Welt, κάνει το γύρο του κόσμου με μουστάκι, στη σατυρική φωτογραφία της επικήρυξης του: «Καταζητείται για εγκλήματα μαζικής φτώχειας ,η αμοιβή για τη σύλληψη του ανέρχεται σε μισό εκατομμύριο φιλιά και παγκόσμια ευγνωμοσύνη», γράφει η Die Welt, εξηγώντας ότι αυτή η αφίσα του Σόιμπλε, είναι η αφορμή για το δημοσίευμα της, που έχει τίτλο: «Κύμα μίσους για τη Γερμανία κατακλύζει την Ευρώπη».
«Το μίσος έχει ξεπεράσει εδώ και καιρό τα σύνορα της Ελλάδας και έχει διαχυθεί σε όλη σχεδόν την ήπειρο. Η Γερμανία δεν παρουσιάζεται πλέον ως η χώρα- πρότυπο που βοηθά άλλες χώρες και λύνει προβλήματα, αλλά ως κράτος μισητό που δεν διστάζει να υποτάξει μικρά κράτη, που προτάσσει τον εθνικισμό παραβιάζοντας Συνθήκες και που υποχρεώνει ανυπεράσπιστες οικονομίες να αγοράζουν στρατιωτικό του εξοπλισμό», εξηγεί η Welt.